DAG 9 - Khong Chiam - Nakhon Rachassima

Beste volgers, 

Vandaag is het weer stralend weer en ontbijten we op het terras van ons mini-resort. We genieten van het uitzicht, want het zal wellicht de laatste keer zijn dat we hier ooit nog komen.   Als je Pha Taem en Sam Phan Bok gezien hebt, dan is er nog weinig reden om Khong Chiam nog eens te bezoeken. We hebben dus een voldaan gevoel, terwijl we nog even uitrusten aan het zwembad.  We hebben ook drie dagen kunnen genieten van de uitstekende kookkunsten van de eigenares van het hotel en gelukkig maar want in het dorp zelf waren de eet-mogelijkheden minder ‘darmvriendelijk’ geweest. Het ontbijt in zulke kleinschalige resorts is meestal van die aard dat je een menu krijgt met een aantal opties, die van mekaar onderscheiden worden in de wijze waarop ze de eitjes bereiden en of je fruit en/of yoghurt wenst.  Eenvoudig, maar voldoende en voor 70 euro/nacht mag je niet al te hoge eisen stellen.

We hebben een taxi gereserveerd om ons naar het treinstation van Ubon Ratchatani te brengen, zo’n 75 km in westelijke richting.  Van daaruit stappen we over op een trein, richting Nakhon Rachassima, ook wel Khorat genaamd.  Khorat is in feite de poort naar de Isaan, de streek waar we al enkele dagen verblijven.  We komen ruim op tijd aan in Ubon en hebben nog even tijd om iets te eten.  Tegen een kleine vergoeding laten we onze rugzakken bewaakt achter in het treinstation, waar buiten ons geen enkele toerist te bespeuren valt.  We worden dan ook zeer snel gespot.  Het gevoel van begapen te worden nemen we erbij.    Ik overweeg nog even om naar de plaatselijke kapper te gaan, maar ik zal dat idee voorlopig laten voor wat het is.  Er komen nog genoeg gelegenheden om te vermijden dat ik er niet zoals een Monchichi bij loop.  

We zijn ruim op tijd terug in het kleine treinstationnetje.  Op het perron worden de wachtzones met zitbanken duideijk aangeduid volgens de wagon waarin je een plaatsje hebt beboekt.  Wij zitten in wagon 3.  We vertrekken stipt op tijd om 14u50 en zullen als alles goed verloopt om 18u36 aankomen in Khorat, zo’n 350 km verder.  We zijn nog geen halfuur weg, als we merken dat elke wagon zijn eigen stewardess heeft.  Onvoorstelbaar. Als we even later door die lieve dame allebei een deken toestopt krijgen, twijfelen we even of we wel op de juiste trein zitten.  We komen toch wel aan om 18u36, hé en niet ergens in de loop van de nacht?  Onze vrees blijkt onterecht, terwijl de in militair uniform uitgedoste conducteur, compleet met kepie, goedkeurende het E-ticket op mijn GSM bekijkt.  Even later wordt het nog straffer als dezelfde stewardess, net zoals ze dat op een vliegtuig plegen te doen, een karretje door de gang loodst met warm eten en drank om dit later te herhalen met koekjes, frisdank en koffie. En dat allemaal voor 16 euro per persoon!  De eerlijkheid gebiedt me om te zeggen dat we de zakjes met pikante makreel en jasmijnrijst wel aangenomen hebben, maar er niet van gegeten hebben.  De geur van de geopende eetbakjes van de andere passagiers vinden we op z’n minst gezegd ‘eigenaardig’ .   We zulllen de twee maaltijden schenken aan een dakloze met een iets sterker darmenstelsel.  Je moet het lot niet tarten als het niet nodig is.  De trein stinkt ondertussen wel naar gebakken vis en dat is dan weer wat minder, maar bon….Ondertussen kijken we samen een filmke op de I Pad en terwijl ik mijn laatste zin typ, genieten we van een zalige zonsondergang.  Zo dadelijk zullen we in Khorat arriveren en op zoek gaan naar ons hotel. Niet veel later zullen we wel iets eten in een restaurantje, tenzij we alsnog de gebakken makreel,met ondertussen koude rijst, verkiezen.

Update: het hotel is prachtig en blijkt het kleine broertje te zijn van het Centre Point Terminal 21 hotel in Bangkok waar we in 2016 al eens verbleven.  Net zoals dat in Bangkok het geval is, is het naastgelegen shoppingscenter rechtstreeks te bereiken via het hotel.  Sabrina, die meestal de hotels ‘regelt’ gebaart van ‘krommenaas’.  Ik denk er het mijne van, maar ik vergeef het haar want de promotieprijs die ze op de kop heeft kunnen tikken voor dit 5* hotel is de moeite.  We betalen amper 50 euro/nacht, waar het normaal gezien 130 euro/nacht is.     In het koopcenter zijn de meeste winkels, gelukkig voor mij, al aan het sluiten.  We eten snel iets en vermits we te moe zijn om naar het stadscentrum te wandelen besluiten we om na een warme douche in ons bed te kruipen. Het is inmiddels 22u en we hebben er weer een lange dag op zitten.  Morgen hebben we volgend strijdplan: vroeg opstaan, fitness, ontbijten en dan bezoek brengen aan de Kmer tempels van Phimai en oh ja, een dakloze zoeken want die makreel en rijst hebben we ondertussen in de minibar van de kamer gepropt.  Slaapwel!