Dag 24 - Dé epiloog

Beste lezers, 

Het is bijna voorbij.  De frut is zo zuur dat we smoelen trekken door ervan te eten.  We ontbijten en pakken onze rugzakken zorgvuldig in (lees: Sabrina pakt in en ik kijk toe, want ik mag me niet bemoeien).  Nadien zullen we nog wat aan het zwembad liggen totdat een taxi ons omstreeks 16u naar het busstation zal brengen.  Rond half negen plaatselijke tijd  vliegen we terug naar het koude België.  Wanneer we op het vliegtuig stappen, liggen de meesten van jullie al warm onder de wol, wellicht dromend van het laatste dagverslag dat bij de eerste koffie of thee zal gelezen worden.  Dé epiloog. Ik begin er niet aan, zonder eerst te vermelden dat we ons gisterenavond ongelofelijk goed geamuseerd hebben in eetcafé BONITA.  De coverband BICHIS bracht de covers van de Beatles op onnavolgbare wijze. Eigenlijk is dit het beste wat ik ooit van een coverband heb gezien, zowel qua zang als instrumentaal.   Iedereen recht op de banken, het dak ging eraf en het leek echt alsof we (weer) op een minifestival stonden.  Echt top om op die manier onze laatste avond te mogen beleven.

Terwijl ik dit schrijf, mijmer ik even na over deze reis en geef ik meteen een antwoord op dé vraag, dewelke ons in de volgende dagen of weken ongetwijfeld zal gesteld worden.  In welk opzicht is Mexico anders dan Thailand of bij uitbreiding alle reeds bezochte landen in Azië?  Kort gesteld zijn er niet zo veel gelijkenissen, buiten het feit dat je ook meer dan 10 uur in een vliegtuig dient te vertoeven om er te geraken en dat het hier elke dag zeer heet en plakkerig is.  Laat me een aantal topics kort bespreken:

- De cultuur: de Mayacultuur is totaal niet vergelijkbaar met al hetgeen we in Azië hebben mogen ervaren. De beleving in een Boeddhistische tempel is dan ook veel intenser.  De Mayacultuur is ook een oude cultuur, dewelke in stand wordt gehouden door een minderheid, terwijl het Boeddhisme actueel beleefd wordt. De Mayaruïnes zijn zeker mooi, maar gelijken in veel opzichten allemaal op elkaar.  Het is dikwijls de omgeving waar ze staan, die hen bijzonder maken.  In Azië is het een combinatie van verschillende factoren.  Elke Boeddhistische tempel heeft zijn eigenheid, is meestal fijner afgewerkt en we vinden ze in veel opzichten mooier dan de oude kalkstenen van de Maya’s. Het zijn en blijven ruïnes.

- Het klimaat & strand : als je gegarandeerd mooi weer wil hebben en op een wit strand, met bijhorende palmbomen en helder blauwe zee wil vertoeven, zit je in Mexico zeker goed, al heb je dit zeker in het Zuiden van Thailand ook.  Het weer is in Mexico, rond deze periode, wel stabieler dan in het Zuiden van Azië.  Althans dat is toch onze ervaring.

- De keuken: voor ons zeer belangrijk.  We eten zeer graag Mexicaans, maar na 14 dagen kwamen de buritto’s, taco’s, fajita’s en andere met bonensaus of deeg bereide zaken ons werkelijk de strot uit.  Een Mexicaanse menukaart is veel minder divers dan een Aziatische.  Ga het maar na, leg ze naast mekaar en je weet het.  Het smaak-en kruidenpallet heeft in Azië ook veel meer “kleuren” dan in Mexico.  Voilà.  De eventuele negatieve impact op mijn darmstelsel neem ik er met graagte bij.  Enig voordeel is dat je in Mexico wel een goed glas wijn kan drinken, iets wat in Azië vrijwel overal onbetaalbaar is.  Ook de gemiddelde prijzen voor een eenvoudige maaltijd liggen hoger dan elders, indien je iets meer kwaliteit op je bord verwacht.  Het feit dat we de laatste dagen onze toevlucht zochten in de Italiaanse cucina is zeker geen toeval geweest. Meteen maak ik een bruggetje naar de cliffhanger (zie vorige verslagen). Wat is dat toch met die Mezzanine?  Voor zij die het niet zouden opgezocht hebben, wel,  restaurant Mezzanine is het beste Thaise restaurant van Tulum.  Toegegeven, het is wellicht de enige Thaise eettent in de buurt,  maar de chef is van Thaise origine en we hebben er in totaal 3 keer zeer lekker gegeten. Ik denk te mogen zeggen dat we op gebied van de Aziatische keuken wel enige ervaring hebben opgebouwd, dus we weten waarover we spreken.   Kortom, wij kunnen op een maand zonder enig probleem 5 à 10 keer Aziatisch eten en we doen dat ook effectief.  Maar als je me evenveel keer Mexicaans voorschotelt, zal je de quacamole in het rond zien vliegen en groen is absoluut niet mijn kleur.  Rood nog veel minder.   Enough said.

- Hotels: de prijzen liggen gevoelig hoger dan wat we gewend waren en de kwaliteit was daarom zeker niet navenant.  In tegendeel zelfs. 

- Is ne Aziaat nu vriendelijker dan ne Mexicaan?  Het antwoord is kort: JA en vooral …..veel oprechter.  De meestal opdringerige wijze om te hengelen naar een fooi van de Mexicanos, terwijl de geleverde service niet in overeenstemming was met de verwachting, heeft ons zeer vaak gestoord.  Volgens ons louter te wijten aan de invloed van de Amerikanen. Dit is in Azië toch nét iets anders.  We hebben ons op geen enkel moment onveilig gevoeld, maar we zaten dan ook, met uitzondering van Ocosingo, in zeer toeristisch gebied met een overvloed aan politiebewaking, zowel in de straten als op de stranden.

- Vervoer: In Mexico kan je zeer aangenaam en vrij goedkoop rondreizen met de bus.  Het busnetwerk ADO is professioneel uitgebouwd. De reserveringen verlopen vlot en de digitale app is zeer gebruiksvriendelijk.  Een huurauto is misschien aan te raden, al kom je op sommige plekken met een fiets of scooter ook wel een eind ver.

Niettegenstaande we kritisch zijn voor Mexico hebben we er zeker enorm van genoten.  Anders, maar wel zeer leuk én een aanrader voor iedereen die deze kant op wil.  Net zoals dat bij elke rondreis het geval is, zullen we ook deze keer niet helemaal uitgerust zijn, maar dat ligt eerder aan ons onrustig kantje.   Wanneer is ne mens wél uitgerust?  De indrukken die we hebben opgedaan zijn onvergetelijk en zo zullen we ook terugdenken aan deze reis.  De kans dat we volgend jaar terug naar deze kant van de aardbol zullen reizen is even groot dan de kans om een krokodil te ontmoeten tijdens het snorkelen aan de Côte D’ Azur.  Stel je voor.  Vanaf de Covidmaatregelen het toelaten, zal het kompas wellicht terug op het Oosten worden gericht of het moest zijn dat de Tsaar van Moskou hiervoor alsnog een stok in de wielen steekt.

Tot slot wens ik uiteraard ‘mijn’ Sabrina te bedanken om weer mijn reispartner te zijn.  Al dient gezegd dat de keuze enigszins bepaald en wellicht ook in zekere zin beperkt werd omwille van mijn burgerlijke status.  Wat zeg ik nu toch allemaal? En dat op de Internationale vrouwendag….. Alle gekheid op een dikke stok, we zijn een goed team, in alle opzichten, maar dat wisten jullie ook al wel.

Mijn allerlaatste woord is voor jullie vrienden, familie, collega’s, volgers en lezers van het eerste uur.  Bedankt om de 25 dagverslagen te willen aanvaarden in jullie mailbox of te recupereren uit jullie mapje ‘ongewenste mail’, alsook om de moeite te nemen om af en toe een reactie te posten.  Ik heb mijn best gedaan om de verhalen qua omvang aanvaardbaar te houden, al is de epiloog daar zeker een uitzondering op.  Vergeef me de onnozelheden en kwinkslagen die vooral ik grappig vond.  

De auteur heeft altijd gelijk.

Groeten en tot later!

Janbart & Sabrina

X