De epiloog

Goeiemorgen iedereen, 

zoals beloofd, sluit ik deze verhalenreeks af met een epiloog, terwijl ik met een half oog naar onze wit besneeuwde tuin kijk en de was-en droogmachines op de achtergrond  op volle toeren draaien.  Ik heb ondertussen ook al een thermisch T-shirtje aan en bedenk me dat er zo’n 34° verschil zit tussen onze laatste Thaise bestemming en de Rupelstreek.  Het kan verkeren, maar het is niet anders.  
Deze reis heeft ons weer heel wat bijgebracht en dan doel ik niet alleen op de ‘couleur chocolat’ die momenteel op ons gezicht hangt, maar vooral op alle zaken die we in Noord-Thailand en ook Bangkok eerder nog niet ontdekt hadden en vooral omwille van het feit dat Laos ons enorm bekoord heeft.  In zeer veel opzichten is dit land te vergelijken met Thailand, maar qua natuur volgens ons nog iets diverser, woester ook.  De mensen zijn er nog armer dan in Cambodja, Viëtnam en Thailand samen, maar overal zeer vriendelijk en toegankelijk.  Enfin, dat is een eerste indruk.   In het Zuiden van Laos zijn we niet geraakt, maar dat is louter omdat we ervoor kozen om de reis te beëindigen met zon, zee en strand.  De keuze voor Koh Tao en Koh Samui maakten we enkel omwille van de prachtige stranden en vooral ook adembenemende koraalriffen met alles wat daarbij hoort.  Het weer zat alleen niet altijd mee, waardoor we niet voldoende ‘snorkelmomenten’ gehad hebben,  maar dat is vooral mijn mening en iets minder die van mijn reispartner  ;)...

Een reistip voor Laos: indien je US Dollars wenst te gebruiken, zorg er dan voor dat de biljetten in onberispelijke staat zijn.  Het minste scheurtje of markering geeft tot gevolg dat ze ze gewoonweg niet aanvaarden.  Het is maar dat je ‘t weet...

31 dagen is lang en dat zeg ik niet om pocherig te doen, maar gewoon omdat ik vind dat het zo is.  Ik moet toegeven dat ik altijd blij ben dat ik op reis kan gaan, maar minstens even blij ben als ik terug thuis ben. Over de terugvluchten kan ik kort zijn, die verliepen vrij vlot.  We hebben ook weinig last van een jetlag, wellicht omdat je van het Oosten naar het Westen tegen de tijd vliegt.  We hebben op de drie vluchten dan ook redelijk wat kunnen slapen.  Sabrina en ik zijn ook als ‘reiskoppel’ enorm compatibel en zeer goed op mekaar ingespeeld. Je zou voor minder natuurlijk, na 21 jaar..  De keuze van sommige zeer eenvoudige slaapplekken zullen zeker en vast bij heel wat volgers de wenkbrauwen hebben doen fronsen, maar voor ons  hebben ze een zeer louterend effect.  Ze doen ons steeds beseffen hoe goed we het hebben, maar dit heb ik al meermaals geschreven.   Het is ook tijdens die momenten van ‘tijdelijke misère’ dat we ons kapot hebben geamuseerd en het zullen ook  die momenten zijn die we ons het beste zullen herinneren, in tegenstelling tot de paar  vijfsterrenhotels, waar alles na een paar dagen enorm saai wordt.  Het zijn nét die extremen, die het allemaal zeer boeiend maken. 

We hebben in totaal in 13 verschillende hotels geslapen en dan reken ik onze nacht in de jungle én de nachttrein er even niet bij.  Naast de 7 vluchten (5 buitenlandse en 2 binnenlandse) hebben we met catamarans en longtails gevaren, met treinen, buggy’s, minivan’s, tuktuks, taxi’s, fietsen en scooters gereden.  In Thailand is dat links, in Laos is dat rechts.   In totaal betekent dit zo’n 23000 km, ongeveer de helft van de omtrek van de aarde... 

Het was een mooi avontuur en ik sluit naar goede gewoonte af met jullie allemaal te bedanken voor de leuke en inspirerende reacties op de 32 verhalen, dewelke ik steeds met zeer veel plezier schreef.  Jullie appreciatie was voor mij de drijfveer om het te blijven doen. Het is wat Azië betreft, de 4e jaargang.  Een vijfde komt er zeker, al zal dat niet in 2020 noch  in begin 2021 zijn, want er wacht me nu een nieuwe uitdaging.  

Mijn boekentas, een pennenzak en een nieuwe brooddoos liggen klaar en het uniform is gestreken.

Groeten!!!

Janbart & Sabrina