VespaWorldDays 2019 in Hongarije - DAG 6

Hallo iedereen, 

deze morgen slapen we allemaal wat langer want het was op z’n minst gezegd een zware nacht.  Terwijl Sabrina en ik net in onze tram liggen, horen we “”Leef”” van Hazes Jr en even later ook “”Du bist alles”” van één of andere kermiszanger uit de kamer naast ons komen.  Het geluid is het werkwoord “zingen”onwaardig, maar bon,  de drie musketiers krijgen het laatste woord van de nacht.....

We laten de grote ride-out met alle deelnemers van de VWD 2019 aan ons voorbij gaan.  Reden:  15 km in de file staan met een loodvergiftiging tot gevolg, nee, dan liggen we liever wat langer in ons bed en genieten we  liever van een uitgebreid ontbijt.  Vermits ook Magda, vorige nacht, samen met ons het vrij bont heeft gemaakt, vermoeden we dat ze de rothaan bewust wat langer op stal heeft gehouden.  Sommige reisgenoten, om Jan niet bij naam te noemen, zijn niet helemaal op en top.  Twee koffies later komt iedereen terug wat bij zijn positieven. Ik laat mijn drone nog eens los boven de herberg en terwijl ik voor Magda een leuk promofilmpje tracht te maken, kan ik op het nippertje een aanval van twee Kouwen ontwijken.  Wat een rotbeesten zeg!! 

Omstreeks 10 uur zijn we gereed voor onze laatste vespatrip.  Zoals ik eerder al beschreven heb, bevinden we ons in vulkanisch gebied.  Het landschap is werkelijk adembenemend mooi en via een smal bospaadje klimmen we naar boven, tot we uiteindelijk aankomen in het natuurpark van Hegyestü Kilato.  We bewonderen de prachtige bergwand in basaltgesteente. Terwijl JP en Sabrina via een trap omhoog klimmen, stuur ik mijn drone in de lucht.  Na amper 3 minuten tikt er iemand op mijn schouder om me ervan te vergewissen dat de locatie off limits is voor drones.  Damn!  Ik doe even of ik de man niet echt goed begrijp en druk ondertussen op de ‘record’-knop, waardoor ik toch snel een filmpje kan maken.  Burgerlijke ongehoorzaamheid of selectieve doofheid noemen ze dat...What ever....

Onderweg drinken we een koffie in een plaatselijk café,  een tweetal marginale Hongaren met boeventronies kijken nauwelijks op, terwijl ze van hun pint lurken.  We voelen ons niet echt welkom aan den toog en zetten ons op het terras achteraan.  Terwijl in België de stormpiketten uit menig garage worden gehaald en rolluiken veiligheidshalve omlaag worden gelaten, zetten wij de parasol open.  Wij daarentegen kijken op een blauwe hemel, het is 25°....Sorry lezers dat ik het er even in wrijf, hé hé....(Voor 7 consumpties betalen we exact geteld 7 euro.... )

We rijden door naar Veszprèm en op het idyllische marktplein zijn we getuige van een trouwpartij, terwijl we lunchen in café Chill.  Na een lekkere pizza zetten we onze tocht verder.  Onderweg komen we nog een tankdivisie van het Amerikaans leger tegen...wat zouden die hier doen? Impressionant, dat wel....

Even later blijkt de weg afgesloten door de politie. Een wegomlegging zorgt ervoor dat we zo’n 40 kilometer meer zullen bollen.  Later op de avond komen we de reden te weten***.  Via Ballatonfüred komen we omstreeks 17u00 aan in de herberg. Er staat 150 km op onze dagteller.  Goed gereden met (in mijn geval) een Vespa van meer dan 50 jaar oud.  Bangelijke rit met dank aan onze voorrijder, Joris.

We verfrissen ons en rijden naar het galadiner. 

In een tent wordt een buffet geserveerd.  Er is weinig ‘gala’ aan, maar we zitten met heel de club samen en dat is op zich wel fijn.  Het rumoer is bijna onuitstaanbaar, het eten is van middelmatige kwaliteit en niettegenstaande enkele Romazigeuners met viool en contrabas wel wat sfeer brengen, houden we het na een uurtje voor bekeken.  Omwille van de zero-tollerantie wordt er tijdens het eten geen druppel alcohol gedronken en smokkelen we een fles witte wijn naar buiten.  We zullen ze kado  geven aan onze gastvrouw- en heer.

We praten nog wat na bij Magda, terwijl kaasjes, worst, bier en wijn op tafel worden gezet.  Dieter is dan al lang gaan slapen.  

Wij zullen niet veel later volgen....alhoewel....

Slaapwel!

- - -

***Een 72-jarige Belg van de Classic Vespaclub Bruxelles liet deze voormiddag het leven tijdens een vesparit.  Nadat hij vanop zijn PX onwel werd, kwam hij in aanrijding  met een personenauto.

Zo snel kan het dus gaan......

Terwijl ik mijn laatste woorden typ, weerklinkt Gery & The Pacemakers’   “”You’ll never walk alone””  uit de I pad van Magda.

Niets is toevallig in het leven.....