DAG 21 - Hoi An

Beste vrienden en familie, 

Wat een zalige dag was het gisteren zeg.

Hoi An by night scoort qua sfeer en gezelligheid zeker 9/10.  De vele, bij wijlen lawaaierige en dominante Zuid-Koreaanse toeristen stelen het 10e punt, maar daar kan het pittoreske Hoi An uiteraard niet aan doen.  Zuid-Koreanen hebben zowat hetzelfde irritante effect als de Russen in een hotel aan de Rode Zee of aan een strand in Odessa.  Ze zijn met teveel en ze denken dat alles van hun is.  Nee, Zuid-Koreanen op vakantie heb ik niet zo graag, al kan er misschien wel heel veel liefde en vriendelijkheid in die kleine lijfjes zitten.  Ik kan niet zeggen dat ik iemand uit Zuid-Korea persoonlijk ken.  Behalve Sue dan, een collega, maar die spreekt platter Antwerps dan Gaston en Leo samen, dus ik weet niet of dat meetelt.  

We huren een scooter en parkeren deze, godbetert, tegen betaling , aan de rand van de walking street van Hoi An.  De vele lampionnetjes in verschillende kleuren nodigen uit om te kuieren.  Dus kuieren we.  We passeren langs de oude roze Japanse brug.  Zeer mooi!  Hoi An kan je een beetje vergelijken met Pai in het Noorden van Thailand, maar dan groter.  De architectuur van Hoi An is ook mooier en gedetailleerder en daar hebben de Fransozen iets mee te maken..  

We drinken een aperitiefje en observeren de mensen.  Het karafje Gris Blanc smaakte voortreffelijk.  Nadien eten we iets in restaurant Morning Glory dat we zeer toevallig ontdekten én ons eerder al getipt werd door Nathalie & Benjamin, waarvoor dank.  Subliem restaurant en zelfs nog beter en verfijnder dan Madame Thu in Hué.  Prijzig?  Bijlange niet.  We betalen amper 25 euro voor ons beiden waarvoor we 5 gerechten voorgeschoteld krijgen.  We reserveren meteen een tafel voor donderdag en keren terug naar ons hotel, waar we na een een rustdoende nacht genieten van een heerlijk ontbijt.  Buiten ons is er nog een ander koppel.  Het zijn Amerikanen. We besluiten om hen te negeren.  Het personeel van het hotel bedient ons werkelijk op onze wenken en niets schijnt hen teveel.    We laten nog twee capuccino’s brengen terwijl we aan de rand van de infinity-pool zitten.  In de verte zijn vissers op de rivier druk in de weer met hun netten.  De lucht kleurt felblauw.  De zeer kleine wolkjes zijn het vermelden amper waard.  Het is halftien en al ruim 28°. 

Nadien rijden we naar het oude centrum waar ik me een kostuum laat aanmeten.  Hoi An is immers bekend om zijn goede kleermakers.  Er zijn er wel honderden van.  Op aanraden van de hotelmanager komen we terecht bij de beste van ‘t stad. Of hij de waarheid spreekt zal later moeten blijken.  

Het is inmiddels 11u en we bereiken An Bang Beach, wat zowat het mooiste strand van Hoi An is.  De rest van de dag zullen we dus op onze luie krent liggen.  Het eten en drinken is hier spotgoedkoop, dus dat valt weeral mee.  Sabrina luistert muziek en ik begin eindelijk aan ‘De Reserve’, u weet wel, het boekje van Harry, de verstoten prins.  Een eerste dag ‘beachen’….zalig.  We eten wat seafood en drinken een gin-tonicske.  Rond 16u30 rijden er twee kreeften op een scooter in de richting van het Bellerive Hotel.  Sabrina geniet van een uitgebreid bad terwijl ik een toer ga lopen. NIettegenstaande de zon aan het ondergaan is, voelt het aan alsof ik in een blazende haardroger aan ‘t lopen ben.  Op den hoogste stand, welteverstaan.

We kiezen vanavond voor pizza, maar die valt redelijk tegen.  Tja, het kan niet elke dag feest zijn.  Morgen blijven we wat uit de zon, zoveel is zeker.

Tot later