DAG 16 - Hanoi - Phong Nha

Beste lezers, trouwe volgers van het eerste uur,

niettegenstaande ons hotel in een vrij drukke straat is gelegen, hebben we vannacht niets gehoord waardoor we bruusk uit onze dromen zouden zijn weggerukt en je mag dus gerust stellen dat we goed geslapen hebben.  Dat is ook meteen mijn antwoord als de lieve hotelreceptioniste ons, vanuit een wegemeende vorm van klantvriendelijkheid, de vraag stelt.  Meteen na deze openingszin neemt ze ons mee naar de ontbijtruimte in een hotel een paar huizen verder.  Het ontbijt is eenvoudig maar voldoende en de koffie is zo zwart als de knecht van sinterklaas in de goeie ouwe tijd.  Met al dat woke-gedoe let ik wel op wat ik schrijf en als ik het woord ‘zwart’ al uitspreek, kijk ik voorzichtig over de linker schouder, al kan het soms ook de rechter zijn.  Maar genoeg hierover.  Politiek is niet het doel van deze blog, al moet ik wel even vermelden dat de stad Hanoi vol vlaggen en spandoeken hangt. De kleur mag u er zelf bij fantaseren alook de bijhorende hamer en sikkel.  Morgen is het hier groot feest want dan bestaat de communistische partij 93 jaar.  Jammer dat we daar nu nét niet kunnen bij zijn.  Ik zou nogal staan zwaaien met mijn wimpeltje.  Wellicht zou ik dan ook de “”Internationale”” meeneuriën.

Ik vind 93 jaar een raar getal om een feestje te bouwen, tenzij ik ooit 93 jaar mag worden, ja, dan mag het wel. Verder ga ik er me  niet te veel mee bemoeien.  Waar was ik?

We doen een wandeling door de stad en drinken een overheerlijke egg-koffie.  Nadien kopen we ook een ticketje voor de hop on/offbus en rijden zo de grijze hoofdstad door.  De vele knappe gebouwen uit de Franse periode, met hun typische klapraampjes, het Oorlogsmuseum en tal van pagodes waar ik de naam niet meer van weet, alsook het mausoleum waar oom ‘Ho’ ligt opgebaard , zijn toch wel indrukwekkend.  We hebben die zaken in 2018 allemaal in detal van binnen en buiten gezien en we hebben ook niet veel tijd, want om 14u zitten we alweer in een taxi naar de luchthaven.  Hanoi is een zeer drukke stad waar buiten de fraaie “must—sees”, ook het gekke verkeer met het constante geclaxoneer in ons geheugen zal blijven gegrift staan.  De drukte is eigenijk onuitstaanbaar en we zijn dan ook blij dat we er weg zijn. In Phong Nha staat ons een ongezien avontuur te wachten.  Als we er al geraken, want as we speak zitten we terug in een broeierig hete vertrekhal, nadat we van de shuttlebus werden gehaald.  Er hangt teveel mist en onze vlucht is alvast met een uur vertraagd.  Damn….Het avontuur is dus al gestart nog voor we op bestemming zijn.

Stay tuned….

Vertrek 1645—— delayed naar 1800——-delayed naar 1920——delayed naar 1940——delayed naar 2000….Mogelijke cancel - ons geduld wordt danig op de proef gesteld.