DAG 15 - Hanoi

Hallo iedereen, 

de tweede episode van onze vakantie is aangebroken.  Voor de tweede maal zullen we Viëtnam bezoeken.  De voornaamste reden hiervoor is omdat we in 2018 een aantal zaken niet hebben kunnen afvinken en de vaste lezers van deze blog  zullen zich ongetwijfeld nog herinneren dat we destijds halsoverkop het slechte weer ontvluchtten ten voordele van Thailand.  Welnu, we geven het Viëtnamees klimaat een tweede kans, want een tweede kans verdient iedereen. Ook Viëtnam.  Bon, na een uitgebreid ontbijt op het mooie en plantrijke terras van het naastgelegen restaurant, pakken we onze rugzakken gereed.  Een taxi brengt ons feilloos naar de luchthaven waar we even later in een rood vliegtuig stappen, waar een stewardess van Air Aisia in een rood pakje ons vriendelijk naar onze plaatsen leidt.  De stoelen 23D en E hebben, u zal het raden, een rode kleur.  Een mens zou er rood van aanlopen. Maar genoeg over kleuren.  De vlucht was kort maar goed.  Na amper 1u30 staan we op Viëtnamese bodem en nadat ons visum gecontroleerd wordt door een vriendelijke man met kepie, zitten we alweer in een andere taxi, het stuur aan de linkerzijde, in de richting van de oude binnenstad van Hanoi, waar ons hotel gelegen is.  Het is grijs en bewolkt en zeker 10 graden minder warm in vergelijking met Thailand.  Maar dat wisten we op voorhand.  We drinken iets aan het Hoan Kiemmeer, waar het zoals steeds zeer druk is.  De eerste springrolls steken we achter de kiezen en het zullen niet de laatste zijn, want springrolls maken, daar lusten de Viëtnamezen wel pap van.  Aan de Ngoc Son pagode,  die zich op het meer bevindt,  verdringen toeristen zich om een inkomticket te krijgen.  Wij horen daar niet bij, want de pagode, die overigens zeer mooi is, hebben we al gezien.  Nee, wij hebben andere plannen.  We gaan namelijk naar het wereldbefaamde waterpoppentheater kijken. We hebben de tickets opgehaald en zitten op de tweede rij wat een uitstekende plek is om het spektakel te kunnen volgen.  Ik moet eerlijk gezegd toegeven dat ik het niet zo mooi had verwacht. Gedurende een uur zitten we gefascineerd te kijken naar de verschillende taferelen die op het water gespeeld worden.  De begeleiding van de typische muziek en zang door muzikanten in traditionele kostuums, is prachtig.  Mijn mond valt op sommige momenten spontaan open, waarbij ik enkele malen het woord ‘waauw’ uitspreek.  Duidelijk, denk ik.  Ik zou iedereen aanraden om zeker een voorstelling mee te pikken indien je in Hanoi bent, maar zorg dus wel dat je een plekje kan bemachtigen op de eerste rijen. Open monden moeten gevoed worden, want een klein hongerke manifesteert zich.  Reeds enkele maanden geleden reserveerde ik een tafel bij Duong’s - de Sergio Herman van Viëtnam.  Net zoals in 2018 eten we voortreffelijk - check de foto’s!!!  We laten nadien, voor de verandering onze voeten en kuiten  nog eens onder handen nemen en gaan dan richting hotel waar het niet lang duurt of we beiden in dromenland belanden. Morgen zullen we nog een voormiddag in Hanoi vertoeven, maar we zijn blij dat we het drukke verkeer, ,het getoeter en het geroep achter ons kunnen katen. We hebben in de namiddag alweer een vlucht.  Deze keer richting Phong Nha.  Bamboo airways zal de klus klaren.  Tot later!