DAG 12 - Chiang Mai

Dag iedereen, 

Het is ondertussen 22u30. Ik zit op het balkon van onze kamer in het Sala hotel met uitzicht op de Ping-rivier.  Op de achtergrond horen we de muziek van de vele bars weergalmen.   Het deert ons niet, want het was weer een mooie dag.  Terwijl ik voorzichtig nip van mijn Johnny Walker Black Label, overpeins ik de gebeurtenissen van vandaag en ga hiervoor graag even terug in de tijd. 

Bij het krieken van de dag komt de steward van de SRT (State Railway of Thailand en niet te verwarren met iets anders) door de gang van onze wagon gewandeld en maakt hij met een paar handelingen van ons stapelbed terug een normale zitbank.  De nacht is vrij goed gepaseerd en ik moet zeggen dat we allebei vrij goed geslapen hebben.  Als de trein éénmaal tot stilstand gekomen is, wordt het station van Chiang Mai als het ware overspoeld met backpackers, die met de smartphone in de hand, zeer zenuwachtig van links naar rechts lopen,  op zoek naar vervoer naar hun hostel.  We laten de meute passeren, zodat zij de eerste ‘klappen’ kunnen opvangen van de vele opdringerige taxi- en tuktukchauffeurs. Hevig wuivend en gesticulerend.  We laten ons niet zot maken, daarvoor staan er teveel reiskilometers op onze teller.  Maar bon, toegegeven, de afstand naar het hotel is met rugzak en handbagage nét iets te ver om te voet te doen waardoor we uiteindelijk ook in een tuk-tuk stappen die ons wat later dropt aan ons hotel. Het verschil is dat wij eerst via het GRAB platform checken wat de gangbare prijs is, om dan dezelfde of iets lagere prijs te bedingen met zo’n driver.  Het feit dat wij de drivers eerst aanspreken en niet andersom, doet ook veel aan de prijs.  Ervaring, zeg maar.  We checken in, maar omdat onze kamer nog niet klaar is, laten we onze bagage achter en gaan we de stad in. Het is 09u00, vochtig en warm maar bewolkt.  Ideaal weer voor een ochtendwandeling. De drang naar cafeïne wordt zeer snel gearrangeerd  in de plaatselijke Starbucks.  We belanden in het oude kwartier en worden plotseling herinnerd aan het feit dat Chiang Mai écht wel een heel gezellige stad is, die we zonder enige twijfel verkiezen boven Bangkok.  De lay-backsfeer die hier hangt is echt typisch voor het Noorden van Thailand en daar houden we wel van.  Hoewel het ondertussen onze 4e keer is dat we hier komen, passeren we toch nog eens langs een aantal tempels, waarvan de meeste zich binnen het  ‘vierkant van de oude stad ‘ bevinden en dus makkelijk te voet te bereiken zijn.  De Wat Chedi Luang en de Wat Pra Sing zijn de meest bekende en mooiste.  Er is ook nog de Doi Suthep, maar daarvoor moet je de berg op en dat komt later nog.    

Sabrina koopt zich een nieuw Thais outfit en is meteen tempel’proof’, met andere woorden: geen blote schouders en geen kort shortje.  We lunchen in een toffe bar en keren rond 14u terug naar het hotel.  Onze rugzakken staan  ondertussen netjes in onze kamer. Het zwembad op het dak van het hotel hebben we helemaal voor ons alleen en het duurt niet lang vooraleer we allebei in slaap vallen, nadat we eerst een plonske gedaan hebben.  De zon heeft ondertussen de wolken verdreven. Rond 17u30 - apéro-time - drinken we een pintje op het balkon van onze kamer, nemen een uitgebreid bad en hebben een zalige diner in het naastgelegen restaurant.  We laten, per uitzondering, een fles Italiaanse witte wijn aanrukken en genieten van de voortreffelijke Thaise gerechten.  Zowel de bereidwijze, de presentatie als de service zijn van een ander niveau en daarvoor betalen we iets meer, maar het is het meer dan waard.  We genieten er ook dubbel van, want niet langer dan gisteren zaten we nog te picknicken in een rumoerig treinstation, met een kant-en-klaarmaaltijd op onze schoot. Nadien wandelen we nog even naar de nightmarket en kruipen we op tijd in ons bed, want morgen worden we op 07u opgepikt.  Er staat immers een dagtrekking op het programma in het National Park van de Doi Inthanon. Dat is, met een hoogte van 2565 meter, de hoogste berg van Thailand.  Dat het meer dan een pittige trekking zal zijn, is zo zeker als dat morgen de zon opkomt.  Meer daarover in een volgend verslag.  Slaapwel!