Dag 9: Luang Prabang

Beste lezers, 

omdat niet elk verslag even lang hoeft te zijn en ik zeker en vast niet het risico zou willen lopen dat ik  jullie verveel,  zal dit dus een iets korter verhaaltje worden.

De reden is eenvoudig, we hebben namelijk geen ‘r..t’ uitgestoken vandaag.  Geen tempels, geen uitstapjes, geen bezienswaardigheden.  Zelf de monniken, waarover ik in mijn vorig verslag vertelde, hebben we niet gehaald deze ochtend.  Wekker gehoord, afgezet, <SNOOZE>, wekker terug afgezet en uiteindelijk GSM definitief uitgezet en blijven liggen tot 9u30.  Tja, we zijn hier nog 3 dagen, dus we hebben nog evenveel kansen om dit tafereel te zien.  We proberen morgenvroeg terug opnieuw.  

Vandaag ontbijten we in ons ‘Boutique Hotel’ maar het was gisteren al vrij duidelijk dat we zouden verhuizen.  Ik maak ook meteen duidelijk aan de gérant dat zijn prijzen iets te hoog liggen voor een onafgewerkt hotel.  Hij lacht eens en daarmee is de zaak afgedaan.  Vanuit pure koppigheid weigeren zijn aanbod om ons met zijn wagen ergens te laten afzetten.  Of heet dat consequent zijn?  We moeten ook maar een kleine kilometer stappen tot aan ons volgend verblijf.

Om 11u staan we in de lobby van het majestueuze Bel Air Resort.  (We hadden gisterenavond tijdens een ‘prospectieronde ’ alvast een optie genomen op een kamer met zicht op het zwembad en rivier).  Prachtig, chique, stijlvol en vooral zeer rustig, zo kan ik het resort het best beschrijven. Een half uur later liggen we allebei aan het zwembad en daar zijn we voor de rest van de dag niet weg gegaan.  Beetje zwemmen, wat drinken, wat lezen, muziek luisteren.  Enfin, genieten dus.  Onze kamer is zalig: groot, proper, zachte matras en mooie nieuwe badkamer.

Rond 18u wandelen we via de (betalende !  0,7 euro) bamboebrug naar de night market. We komen er één van onze Franse “amis” van den boot tegen en eten wederom in de Utopia.  Ondertussen (21u) zitten we op ons terras van de kamer, terwijl er boven ons een magnifieke sterrenhemel gevormd heeft en de krekels ook hun ding doen in de menige palmbomen van de tuin rond het zwembad: zij een Pastis, ik een Balentines. Life’s a bitch, sometimes!

Tot later!