Dag 6: Chiang Rai

30 januari 2020 - Chiang Rai, Thailand

Beste vrienden, 

exact om 6u30 loopt ons wekkertje af, hetgeen ons tijd genoeg geeft om rustig een doucheke te nemen, even rustig te ontbijten om daarna nog rustiger in de lobby te wachten, waar een lokale gids ons zal oppikken tussen 8u en 8u30...  

7u55....ring, riiiing....: de telefoon op de kamer.  Wat nu weer?   ‘t Is onze gids om te vragen of we al gereed zijn.  Tja, als ook de Thai uit hun rol beginnen vallen en té vroeg op de afspraak zijn, dan gaan we er op den duur niet meer aan uit kunnen.... 

Enthousiast nemen we plaats in de minivan en na nog een aangenaam Amerikaans koppel, een klein hoogdraverig Italiaantje en nog twee andere vrij asociale Italiaanse koppels te hebben opgepikt, is onze dagtrip begonnen.  

We starten bij de Wat Rong Khun, ook wel gekend als de “Witte tempel”.  Ik neem er de voorkeur aan om hoogtepunten te reserveren op het einde van een rit, maar in dit geval moet ik toch een uitzondering maken.  Wat is me dat een knap bouwwerk, zeg!  De tempel dateert van 1997 en werd gemaakt door een zekere Kositpipat.   De kleur wit refereert naar de reinheid van Boeddha.  De kleine witte mozaïekjes, gemaakt van kleine spiegeltjes, verwijzend naar de wijsheid van diezelfde Boeddha, doen het geheel schitteren zoals de discoballen in dancing De Volmolen, van weleer.

Even later staan we in een typisch dorp waar ondermeer de Karen-stam leeft.  Je weet wel, die vrouwen die met van die metalen ringen rond hun nek en benen rondlopen.  We wandelen door het primitieve dorp en slaan een praatje met enkele van de dames en hun schattige kindjes.  In hetzelfde dorp zullen we ook nog leden ontmoeten van de Lahu en de Accha stam.  Allemaal minoriteiten met hun eigen traditie en typische klederdracht.  Fascinerend!

Later op de dag bezoeken we nog een enorm grote theeplantage en passeren we langs de Golden Triangle, waar Thailand, Laos en Myanmar enkel door middel van water van elkaar worden gescheiden.  We zien hoe het bruine water van de Ruakrivier overvloeit in het blauwe water van de Mekong.  Onderweg genieten we van een lekkere lunch in een baanrestaurantje. Later op de middag bezoeken we het Baan Dam Museum, beter gekend als The Black House en als laatste zullen we de Wat Rong Suea Ten , beter gekend als de Blauwe Tempel bewonderen.  Deze laatste werd gemaakt door een leerling van de ontwerper van de Witte Tempel.  De kleur blauw verwijst naar de hemel.

!!! Check onze foto’s !!!

Enfin, rond een uur of 6 ‘s avonds worden we moe maar zeer voldaan aan ons hotel gedropt. Niettegenstaande het bijzonder enerverend Italiaans gezelschap, die letterlijk geen 2 minuten hebben gezwegen, vonden we dit een zeer toffe, leerrijke maar vooral enorm boeiende dag!  We sluiten af met een biljarreke en een vogelepikske in een lokale bar.  Toegegeven, Sabrina wint - met ietwat geluk - ALLE spelletjes maar ik tracht het verlies groots te dragen.  Ik heb ook weinig keuze, want de reis is nog lang.  

We eten in Siam’s restaurant, waar vooral de serveerster haar ogen niet kan geloven als blijkt dat we, net zoals gisteren, alle gerechten ‘Thai Spicy’ bereid willen zien.  We merken dat ook de kokkin even later poolshoogte komt nemen en ook haar verbazing is groot als blijkt dat we de gerechten zonder enig probleem weggewerkt hebben (maar mijn mond wél in brand staat....).  We zijn wel wat gewoon, natuurlijk.  

We slenteren naar ons hotel, waar ik na een deugdoende douche, languit in bed lig, af en toe nippend aan een soort van Thaise rum terwijl ik naarstig op zoek ben naar mijn laatste woorden om dit verslag af te ronden..  Het is 21u en dus zijn de meesten van jullie net aan de middagshift begonnen.  Morgen moeten we nog vroeger opstaan.  Deze keer komen ze ons tussen 6u en 6u30 ophalen om naar de Mekong te worden gebracht, waar we aan boord zullen gaan van een slowboat ‘Cruise’ naar Laos.  Laat ons hopen dat ze zich ook hun aan het tijdschema houden, zo niet zal het een ontbijt in sneltempo worden.  Onze rugzakken zijn in elk geval ingepakt!

Tot later.

PS: aangezien we vanaf morgen 2 dagen zullen varen - weliswaar met een tussenstop in Pak Beng (Laos) -  zou het kunnen dat de verslagen van dag 7 en 8 ietsje later zullen gepost worden. 

Foto’s

4 Reacties

  1. David Sannen:
    30 januari 2020
    “Een hoogdraverig Italiaantje”...
    Waar blijf je het toch halen...
    Zalig!!!! 👍🏼
  2. Maaikie:
    30 januari 2020
    Mooi verslag JB ! Maar ALLE in hoofdletters geschreven zal onder lichte dwang van de tegenpartij zijn gebeurd waarschijnlijk 😂
  3. Guy&Natascha:
    31 januari 2020
    Mooie foto's en leuk verslag JB!👍
  4. Papa:
    31 januari 2020
    Heel wat dorpen met minoriteiten vind je zowel in Thailand, Laos, Myanmar...
    De vrouwen met ringen rond de hals behoren tot de Padaung, een subgroep van de Karen. Alle Padaung zijn Karen, maar niet alle Karen zijn Padaung. Je hebt trouwens
    dan ook nog Witte Karen en Rode Karen. Vele Karen zijn uit Myanmar gevlucht. Zelf heb ik Padaung dorpen bezocht in de buurt van Mae Hong Son (Noord-Thailand) Toen ik de vrouwen aansprak in hun eigen taal (Bamar = Birmaans) waren ze vriendelijk verbaasd.
    Akha (Ikoh) dorpen hebben we bezocht in de nabijheid van Kyaingtong (Kengtung) in
    hetr oosten van Myanmar en in het noorden van Laos in de omgeving van Luang Namtha en Muang Sing. Zeer boeiend.