Dag 18: Khao Yai National Park - eerste dag jungle

Mannekes, 

Na een zeer snel geïmproviseerd ontbijt (lees als: Sabrina koopt een croque-monsieur in de 7/11 en ik haal in een pompstation ne koffie en een pré-fab gebakje) worden we om 8u stipt opgepikt door een chauffeur, die ons zonder enige uitleg weer afzet op een andere plek, waar we overstappen in de jeep van onze junglegids, Mr White.  Samen met een Italiaans koppel uit Bologna, zullen we aan dit avontuur beginnen.

Vanaf de moment we de Khao Yai jungle binnenrijden, krijgen we een zeer gedetailleerde uitleg over het park, het ontstaan, wat we mogen verwachten enzovoort.  Mr White schijnt alles te weten over het dieren-en plantenrijk, wat uitstekend van pas komt.

Het duurt niet lang of we zien al enkele gibbons door de bomen slingeren.  Ook onze gids is bijna in extase als er op een bepaald moment een neushoornvogel komt boven vliegen en zich in een boom vlakbij nestelt.  Het komt niet vaak voor dat deze vogel van zo nabij kan gespot worden, zegt hij ons. We zijn nog niet aan ‘t wandelen en het lijkt alsof de eerste dag al geslaagd is.  Na een half uur beginnen we uiteindelijk aan een trekking die in totaal bijna 5 uur  zal duren.  Al gauw verlaten we het officiële pad en moeten we ons letterlijk een weg banen door de wildernis.  We klimmen en klauteren alsof we nooit iets ander gedaan hebben, terwijl het zweet in alle lichaamsholten sijpelt.  Na een uur is iedereen zeiknat.  Amai, zowel het tempo als de route zelf zijn van een behoorlijk niveau.  De ene exotische vogel na de andere wordt gespot, we zien een varaan zwemmen en een reuzehagedis tegen een boom kleven.  Het samenspel van de geluiden van al die dieren, in combinatie met de hitte en vochtigheid maken het plaatje weeral compleet. Regelmatig komen we sporen tegen van beren, maar het zijn vooral de uitwerpselen van wilde olifanten, die onze aandacht trekken.  Er zijn er zo’n 300 in dit park, dus het zou leuk zijn als we er effectief zouden kunnen zien.  De trekking wordt enkel onderbroken door een lunch, die we uiteraard ook midden in de jungle nemen.  Aziatisch piknikken, heet dat.  Rijst, wat lauwe groenten en kip worden in een papieren kommetje geschept, wat chili erover, en meer moet dat niet zijn.  Het kader van dit ‘restaurant’ is adembenemend mooi, de boomstam waarop we zitten misschien iets te hard en de airco ontbreekt, maar dat deert ons allemaal niet.  Al wordt er geen totemlied gezongen, smaken doet het ons zeker wel!

Rond 18u arriveren we aan onze slaapplek, maar daarover zo dadelijk meer.  We nuttigen eerst een zeer eenvoudige maar lekkere Thaise maaltijd in een eettentje vlakbij en rond 19u30 nemen we allemaal plaats in de laadbak van een pick-up jeep voor een nachtsafari.  Het is inmiddels pikkedonker en er heeft zich een prachtige sterrenhemel gevormd.   Zulke nachtelijke escapades brengen het ‘scouts/chiro-dropping-nachtwandelinggevoel’ terug in mij naar boven.    We rijden zeer traag over de asfaltweg, terwijl onze gids met een krachtige lamp in het struikgewas op zoek gaat naar dieren die vooral ‘s nachts actief zijn.  We zullen er ook enkelen tegenkomen, zoals een stekelvarken, een civet, enkele herten en uiteindelijk na lang zoeken zien we ook heel even enkele olifanten half verscholen in het struikgewas staan .  Het is de enige moment  dat we de jeep niet mogen verlaten, want olifanten kunnen zeer agressief zijn.  Wat is me dat een machtig gevoel zeg! Het geluid van brekende takken, de geur, ...enfin, de adrenaline jaagt door ons lijf.  Iedereen heeft ooit al wel eens een olifant gezien, meestal in de zoo, maar zeer zelden in ‘t wild.  Wat een topdag, zeg!... We kunnen gaan slapen....

Zoals gezegd zullen we de nacht onderbrengen in een zogenaamde “lodge”, een sjiek woord voor een hut........

OK, ik wist dat het eenvoudig ging zijn maar dit had ik eerlijk gezegd ook niet verwacht. Er zijn kraakpanden waar ik ooit illegalen buitengezet heb, die beter bewoonbaar waren dan dit dan dit krot.  Bon, ik ga er niet teveel woorden aan vuil maken, want het is ook niet echt te beschrijven.  Bekijken jullie vooral de twee filmpjes en ter mijn verdediging zeg ik nu reeds, dat alle volgende nachten veel luxueuzer zullen zijn!  

Het feit dat Mr White de sleutel van onze lodge kwijtspeelt, waardoor ik letterlijk via het eerste verdiep moet binnenklimmen om er het vliegenraam te forceren en er op die manier voor zorg dat we überhaupt kunnen slapen, maakt deze dag helemaal compleet en hilarisch tegelijk.

Slaapwel ?

Ps: Update 13/2, lokale Bangkoktijd : 00u44...

omdat we via whatsapp al berichten ontvangen van ongeduldige abonneés met de vraag waar het verslag blijft, post ik nu het verhaal van gisteren (dag 18).   Het verslag van vandaag, dag 19 dus, wordt iets voor na het ontbijt.   Ik kan jullie wel al verklappen dat het bed én de regendouche in de executive room van het Mövenpick Hotel in Bangkok SUPER zijn en ook dat er, bij aankomst, bepaalde kledingstukken in een grijze plastic zak zijn beland, wegens ‘onwasbaar’.