Dag 17: van Laos terug naar Thailand

Een zeer goede morgen iedereen :)

het paardenmiddel, ook wel antibiotica genoemd, heeft zijn werk gedaan.  Gisteren kreeg ik amper iets door mijn keel en was er even de vrees dat de combinatie buikloop-koorts en een algemene “slaptitude“ ervoor zouden zorgen dat we ons programma zouden moeten aanpassen.  Niet dus, enfin, genoeg gezever over mijn gezondheid.  De pillen zijn op, ik wil me nu alleen nog maar focussen op plezante dingen.  

Met de taxi rijden we naar de luchthaven waar we nog snel een DEX coffee drinken (De koffiebar heet zo).  Het is mijn eerste koffie sinds 4 dagen en die smaakt zalig.  As we speak zitten we in de Thai Smile-vlieger richting Bangkok.  Het is 5 voor 12 en daarmee doel ik enkel op de actuele tijd, niets meer en niets minder.  Onder ons zien we door de wolken de grillige Mekong in de verte verdwijnen.  Bye bye Laos, Thailand hier zijn we weer!  De 71-jarige (!) taxichauffeur die ons naar het busstation van Mochit brengt, Solo genaamd, entertaint ons van begin tot ‘t einde.  Ik laat het filmpje/geluidsfragment  (zie rubriek ‘VIDEO’S) voor zich spreken, oordelen jullie zelf maar.  Met een licht opkomende hoofdpijn, arriveren we ruim op tijd in het busstation om er over te stappen in een minibusje voor een rit van zo’n 3 uur naar Pak Chong, verwachte aankomsttijd: 18u00.  Daar hebben we dan weer een zeer goedkope kamer geboekt voor 1 nacht.  Als alles goed gaat worden we morgenvroeg door onze gids opgepikt voor een nieuw avontuur.  We zullen twee dagen rondtrekken én slapen in de jungle van Khao Yai, het eerste en meteen ook grootste national park van Thailand.  We zullen er allerlei zaken leren over de fauna en flora en we hopen toch wel wat dieren tegen te komen.  Vraag me nu niet om alle dieren op te sommen die ik graag zou willen tegenkomen, want dan zou ik moeten schrijven dat ik graag een olifant, een beer, een schorpioen misschien, een jakhals, een leguaan, een slang, zeker ook een neushoornvogel, maar ook minstens een aap of twee zou willen ontmoeten.  Misschien vergeet ik er wellicht nog enkelen.  Nee, een opsomming, daar doe ik niet aan mee. Dat is hier tenslotte nen blog en gene dierenencyclopedie.   Vooraleer we in een hut de nacht zullen doorbrengen, zullen we ‘s avonds ook nog even met een jeep door het oerwoud rijden om typisch nachtdieren te spotten.  Dit wordt fun!

Zoals verwacht worden we netjes aan ons hotel gedropt.  Het is hier merkelijk veel vochtiger en nog warmer dan hetgeen we gewend waren in Laos. Niettemin is onze honger groter dan de nood die we voelen om een douche te nemen.  Dat kan straks ook nog.  Lui zweet is gauw gereed.

We eten iets in de buurt en na een deugddoende douche, leggen we mooi onze trekkingsbroek en T-shirt met lange mouwen klaar, alsook onze wandelschoenen, muggenspray, zonnecrème, PETZL’s en anti-bloedzuigersokken en niet te vergeten: een muskietennet, zoniet doet Sabrina geen oog dicht!  Ne mens moet er wat voor over hebben.

Tot later, maar dat zou dus evengoed binnen 2 dagen kunnen zijn, want jungle en WIFI, laat staan GSM bereik, dat zijn meestal zaken die niet samen gaan.