Dag 9 - Sukhothai naar Chiang Mai

Beste vrienden, 

Ik realiseer me dat ik een klein inhaalmaneuver zal moeten maken, want dag 10 is hier al bijna op zijn einde en ik moet nog een verslag maken over dag 9.  Gelukkig hebben we 6 uur voorsprong, maar toch….

De dagen gaan hier zo snel vooruit dat ik zelfs moet opzoeken wanneer dag 9 nu weer juist viel. Was het zaterdag of zondag?  De hitte is me naar het hoofd gestegen. Of de alchohol, dat kan ook.   Bon, ik weet het weer, zondag was het.  

We staan op, want wat moet een mens anders doen als hij uitgeslapen is?  We nemen het klassieke ontbijt en laten ons met een tuk-tuk afzetten aan het busstation.  Nu ja, laat ons zeggen, het busstation is meer een aangeduide plek aan de kant van de weg, waar op dat moment nog andere zielsgenoten staan te wachten, sommigen met rugzak, al dan niet met dreadlocks of haren geverfd in kleuren die volgens mij enkel voorbehouden zouden mogen zijn voor ara’s, een exotische papegaaiensoort, die vooral in Centraal- en Zuid-Amerika rondvliegt.    De bus naar Chiang Mai is stipt op tijd.  Na een uurtje of 5, rijden we busterminal 3 van Chiang Mai binnen.  Chiang Mai is na Bangkok, de grootste stad van Thailand.   Ik heb onze rugzakken nog niet uit de bus getrokken en Sabrina is alweer aan het onderhandelen met een tuk-tuk chauffeur om ons naar het hotel te brengen aan de laagst mogelijke prijs. Met Sabrina moeten ze niet sollen, dat weet iedereen dus ik hou me afzijdig.

Het K-Maison Boutique Resort straalt pure klasse uit.  Minimalistisch design, alles in ‘t wit, een zwembad in de ontbijtruimte. Enfin, we zouden er meteen kunnen wonen.  We droppen onze rugzakken en nog voor die de grond kunnen raken, zijn we alweer op weg naar het centrum van deze oh zo mooie stad. Enige overdrijving is me niet zo vreemd, maar ik heb een goed karakter, dat scheelt.  

Op zondag staat de stad op stelten, alle straten zijn herschapen in een gigantische markt. Waanzin en onvoorstelbaar druk.  We bezoeken nog enkele tempels, die we overigens al meermaals gezien hebben, maar omdat ze zo knap zijn, vinden we dat niet erg, meer nog, het is in feite een verplichting als je in Chiang Mai bent (Wat Chedi  Luang, Wat Phra Singh en Wat Si Suphan om er maar enkelen te noemen…) In de Wat Phra Singh brand ik een kaars voor geluk en voorspoed voor mijn naasten.  Daar horen jullie, volgers van het eerste uur, allemaal bij. Man man, als ik een gin-tonic of twee op heb, durf ik wel eens enige emotie te tonen, maar ik meen het wél!

Ondertussen is het zowel 18u en onze magen beginnen te protesteren.  We besluiten om een overheerlijke pizza te gaan eten in Street Pizza  & Wine.  Een uitstekende zaak, waar we meermaals pizza gegeten hebben.  In 2016 ben ik gaan checken of er geen Italianen in de keuken werkten, want ik geloofde bijna niet dat spleetogen zulke lekkere pizza’s konden fabriceren.  Het was deze keer niet anders.  We drinken een Primitivo van 40euro/fles - wat veel te veel is, maar gecompenseerd wordt door de beste pizza in Azië aan 10 euro.  YOLO of hoe heet dat ding?   We sluiten de avond af in een toevallige ontdekking - de “Downtown bar” - waar tussen 20u00 en 23u00 elk uur Thaise coverbands het beste van zichzelf geven.  We zitten quasi alleen in de bar, dus zeg maar gerust dat we zowat een paar privéconcertjes hebben gekregen.  Moe maar voldaan, wandelen we naar ons hotel, waar we niet veel later gelijk een blok in slaap vallen.  

Ondertussen zijn we al aan dag 10, maar ik beloof jullie plechtig op mijn communiezieltje dat ik jullie vandaag nog zal berichten over onze ervaringen van vandaag.  Terwijl ik dit verhaal afsluit en aan de eindredacteur mijn schrijfsel ter goedkeuring heb voorgelezen, zullen er meteen foto’s  worden toegevoegd.  We willen jullie nu reeds bedanken voor de vele reacties op onze verslagen en bijhorend beeldmateriaal.  Zoals steeds doen we ons best om jullie mee te nemen tijdens onze avonturen!  

Take care, bedankt en tot ziens!

X