Dag 8 - Sukhothai

Beste vrienden en volgers van onze blog, 

terwijl het bij jullie 4u ‘‘s morgens is en de meesten onder jullie zich wellicht nog een keer of twee omdraaien en zich straks zullen afvragen of ze opnieuw het ijs van de vooruit moeten krabben, zitten wij alweer in de bus en trekken we verder naar het Noorden.  We laten Sukhothai in al haar pracht achter en spoelen even 24 u terug om dag 8 te overlopen.

Zoals eerder gezegd hebben we vandaag een fietstocht geboekt.  Dat is leuk want op die manier neem je veel meer op van het landschap en ontdek je hoe de mensen écht leven. Om 8u30 worden we opgepikt door Mr Road, de chauffeur van ‘Cycling Tours Sukhothai’,  een kleine onderneming gerund door een Belg, die hier het geluk gezocht en gevonden heeft.  Eens aangekomen aan het hoofdkantoor worden de moutainbikes verdeeld. Onze groep bestaat uit een gepensioneerde Zwitserse berggeit en een koppel oude Duitsers.  Onze gids, Mr Best (die mannen hebben hier allemaal bijnamen) rijdt voorop, wat een uitstekende positie is om te gidsen.  Het tempo is van dien aard, dat al na 1 km den Duits niet meer kan volgen.  Als even later de Fraulein ook nog eens in het slijk valt is dit het signaal om na de lunch in de bezemwagen te stappen.  Op zo’n manier kan je geen oorlogen winnen, bedenk ik me dan.  De dappersten onder de Galliërs en de Zwitserse berggeit geven geen krimp.  We rijden over smalle paadjes, tussen rijst-en tabaksvelden.  We ontdekken viskwekerijen, visfabriekjes waar ze vis op ambachtelijke wijze roken en proeven van vers gestookte rijstwhiskey, die overigens niet te zuipen valt.  Onderweg staat Mr Road ons op te wachten met vers fruit en koele drankjes en die komen als geroepen want het is heet en met een vochtigheidsgraad van zo’n 75% is het hard labeur.  Maar we genieten er wél van!  We bezoeken een plaatselijk schooltje en enkele tempels, die vooral voor onze gids belangrijk waren, maar soit. Terwijl we via smalle dorpwegeltjes rijden worden we overal luidkeels en hartelijk ontvangen met de gevleugelde woorden “”Hellooow””, meestal gevolgd door een schaterlach. 

Om 15u rusten we even uit aan het zwembad en terwijl Sabrina haar boek uitleest, ben ik alweer verzonken in een diepe slaap.  Omstreeks 16u30 schiet ik wakker en na een verkwikkende douche  wandelen we naar het Historical Park, waar we dit keer geen inkom dienen te betalen.  Het is immers ‘Childrens day’ in Thailand en dan worden er overal in het land fancyfair-achtige activiteiten georganiseerd, zo ook in het park.  Boys will be boys en dus huren we een elektrisch autootje en zoemen zo tussen de schitterende verlichte tempels. Ik moet jullie weer verwijzen naar de foto-en videosectie van onze blog!  De oude Thaise hoofdstad uit de 13e eeuw heeft ‘s avonds iets magisch, terwijl de zon ondergaat en een prachtige paarse gloed achterlaat. Paars is dan ook boven alle kleuren, de mooiste kleur die ooit bestaan heeft, laat daar geen twijfel over zijn. We eindigen onze dag met een heerlijk diner. Omstreeks 23u gaan de “blaffeturen” omlaag.  Het was weer een mooie maar vermoeiende dag.

As we speak zitten we dus op de bus richting Chiang Mai.  Het is zeer licht beginnen miezeren, maar in de bus hebben we daar weinig last van.  Ter informatie geef ik mee dat we zo’n 550 km moeten rijden en dat in de prijs van het ticket (10 pp) twee drankjes en een cakeje zitten, alsook een lieve stewardess die ons naar onze plaatsen leidt.  Onvoorstelbaar!

Inmiddels zijn we zo’n 60 km verder en de lucht kleurt blauw en de paar wolken die zich nog durven te vertonen, zouden zich belachelijk maken door regen naar beneden te laten vallen.  Alles komt altijd goed, ook vandaag!

Tot later….