Dag 29 - Bangkok

Beste vrienden, 

Terwijl ik aan het infinity zwembad op de vijftiende verdieping lig, mijmer ik even na over onze vakantie.  Een gevoel van voldoening en lichte tristesse overvalt me, maar, de cirkel is rond. We zijn terug waar onze reis door Thailand is begonnen, een maandje geleden.  We zijn nog niet in de Rupelstreek, maar voorlopig vertoeven we nog even in het drukke Bangkok, het Venetië van het Oosten.

Over onze vlucht met Lion Thai air vanuit Krabi kunnen we maar één ding zeggen: té laat.

Met meer dan 40 minuten vertraging komen we aan op Don Mueang, de oude luchthaven.  We hoppen een taxi in en door de drukke spits banen we ons een weg naar het laatste hotel van deze reis, namelijk het Centre Point Terminal 21 op de befaamde Sukhumvit Road.  Het 5* hotel ademt één en al luxe uit en onze kamer op het 16e heeft niet alleen een fraai zicht over downtown Bangkok, maar we hebben bovendien ook een Japans toilet ter onzer beschikking.  Dat is wat je noemt “je gevoeg doen in stijl”,  want met enkele drukken op een touchscreen wordt je gehele onderkant afgespoeld, afgedroogd en wat weet ik nog allemaal. Hierbij kan je zelfs de sterkte en de temperatuur van de waterstraal en droger instellen.

Straffe gasten, die Jappen….

Via de BTS Skytrain gaan we even naar Amarin Plaza in de hoop daar enige snuisterijen te scoren, doch tot onze frustratie blijkt heel het shoppingscenter in de stijgers te staan.  Beduusd druipen we af. 

We hebben rond 19u in het oude stadsgedeelte afgesproken met Bjorn en Jasmien, zijn zeer charmante Duitse fraulein.  Bjorn is een gerespecteerd collega en ondertussen één van de anciens van onze dienst.  Hij heeft een iets grotere chaostolerantie dan gemiddeld aanvaardbaar en is een krak in het kwijtspelen van autosleutels, politieradio’s en toegangsbadges.  Hij slaagt erin om zijn GSM te vergeten tijdens het bellen, maar daarover dadelijk meer.  

De verbinding tussen Sukhumvit en de Khaosan-wijk is niet eenvoudig.   Er zijn geen rechtstreekse metrolijnen of skytrains beschikbaar en op zaterdagavond lijkt heel Bangkok stil te staan, dus taxi en tuk-tuk zijn niet de beste optie.  We zullen met de skytrain afstappen aan het dichtsbijzijnde station en de laatste 20 minuten te voet overbruggen. Een hel, want het is om 19u en zonder enige moeite nog  28° en mijn T-shirt plakt tegen mijn lijf van ‘t zweet.  Op het ogenblik dat we aan de rood versierde straten van Chinatown staan, waar je letterlijk over de koppen kan lopen,  passeert een openbare bus ons stapvoets.    De bus heeft geen ramen noch deuren, waarop Sabrina vraagt of  Khaosan eventueel op zijn route ligt.  Dat blijkt het geval en even later zien we het Chinees feestgedruis vanuit een stokoude bus aan ons passeren en zijn we vooral blij  dat we ons hier niet te voet hebben moeten in begeven.  Op minder dan 500 meter van onze bestemming worden we afgezet.  

Het wordt een enorm gezellige avond, waarbij we lekker eten bij Madame Musur (zie verslag dag 2) en met een paar lekkere cocktails sluiten we de avond af.  Aan het einde van de schreeuwerige Khaosan Road nemen we een taxi,  die in eerste instantie Bjorn en Jasmien afzet aan hun hotel en net voordat we de taxi ter hoogte van ons hotel willen verlaten, krijg ik van Bjorn,  in zeer lichte paniek,  een telefoontje met de vraag of zijn portefeuille eventueel nog in de taxi ligt.  Gelukkig is dat het geval, waarop Bjorn even later het kleinood komt ophalen.  Een kleine anecdote, waaraan ik hem te pas en te onpas wel aan zal herinneren als we allemaal terug in Antwerpen zijn…..

We nemen nog een verkwikkende douche en gaan slapen.