Dag 3 - Kanchanaburi

Goeiemorgen, 

Sanam Luang is de crematiegrond van Thaise koningen en hoogwaardigheidsbekleders. het is vlak naast ons hotel gelegen en 1 toer rond de ceremonieweide, met de Wat Pra Kaew op de achtergrond,  is gelijk aan 1,25 km.  Sabrina en ik beslissen om een beetje aan onze fysiek te werken.  Zo haspel ik 10 km af, terwijl Sabrina er zo’n 5 km doet, aangemoedigd door een oude Thaise meneer.  Ter compensatie sluiten we de avond af met een cocktail of twee, al kunnen het er ook drie geweest zijn.  De Thaise regering heeft immers besloten om de taksen op alcohol te verminderen en zoiets moet je tegen ons maar een halve keer zeggen.  Na een uitgebreid ontbijt en de plichtplegingen die bij een check-out gangbaar zijn, zitten we in Khaosan Road voor de deur van Touroperator ‘Mama Travel’ te wachten op de bus naar Kanchanaburi.  Even verder is een zwerver zeer behendig in de weer met een lange metalen staaf waarmee hij de restanten van lachgasbommetjes uit de riool vist. Lachgas is hier, net zoals marihuana vrij verkrijgbaar.  De wereld is om zeep,  al vermoed ik niet dat het maatschappelijk bewustzijn van deze man in die mate aanwezig is, dat hij er wakker zal van liggen. We zien hem even later lurken aan een ballon.  Het is 8u30.  Het ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag, zie ik ‘em denken.  

Hij heeft gelijk.

De minivan zit vol. Naast de bagage, is er nog net plek voor twee koppels Fransozen, een duo Kezen, twee Britten en wij natuurlijk.  Nice, wij begrijpen wat iedereen zegt al dat zal niet wederzijds zijn.  Na twee uurtjes in een vrij ongemakkelijke houding te hebben gezeten, komen we aan in Kanchanaburi Busstation.  Zoals dat steeds gaat worden we overrompeld door tal van taxichauffeurs, die ons allemaal een ritje willen aanbieden.  We stappen bij de eerste den beste in en voor 200 Baht (5 euro) zal de 7 kilometer in geen tijd overbrugd worden.  Ons hotelletje, zeg maar gerust mini-resort,  “U Ichantree” is gelegen aan de Kwae rivier en het zwembad heeft een adembenemend zicht. Op nog geen 400 meter ligt de befaamde brug, terwijl in de andere richting de rivier een flauwe bocht naar links maakt en bezaaid ligt met waterlelies.  De bergen in de verte, de wilde natuur en vooral de geluiden van exotische vogels en wellicht ook apen verraden dat de jungle niet veraf is, wat zeg ik, we zitten er in feite midden in.  Evenwel is de rust die  deze plek uitstraalt gewoonweg geweldig en herinnert ons meteen aan de reden waarom we zo graag in Azië zijn!   We besluiten dan ook om een lunchke te doen op het terras en ontdekken dat de Italiaanse wijn niet eens zo verschrikkelijk duur is en bovendien zeer lekker.  We leggen ons neer aan het zwembad en het duurt dan ook niet lang of we vallen allebei in een diepe slaap.  Niet dat er hierdoor enig gevoel van schuld of schaamte opduikt, maar het is wat het is.   Niet vroeger dan apero-time ontwaken we in dit paradijs.  Een plonske, een gin-tonic later, gevolgd door een verkwikkende douche en hop, met een fiets naar Kanchanaburi.  Dat is het plan.  We zullen er eten en wellicht wat rondstruinen.  Morgen gaan we de buurt verkennen en zullen ook de Khmeroverblijfsels van Prasat Muang Singh bezoeken. Hiervoor hebben we een scooter gefikst.  Tenzij er vanavond iets te melden valt, verwelkomen we jullie graag morgenochtend bij het ontbijt.  De dagen gaan hier sneller voorbij dan ik kan schrijven.