Dag 21 - Krabi

Hallo iedereen, 

deze ochtend was het vroeg dag. Om 7u staan we paraat aan ons hotel.  Het is te vroeg voor het ontbijt in het restaurant van het hotel, maar terwijl we zitten te wachten op onze minivan naar Krabi, ontdekken we wat er in onze ‘breakfast-box’ zit.  Fruit, lekkere sandwiches en vers gebakken pannekoekjes.  We spelen alles naar binnen en op de moment dat ik een laatste appelsapje drink, komt onze taxi op de koer gereden.  We pikken nog wat medereizigers op en zullen ruim 2u later met onze rugzakken in de lobby van het Centara Ao Nang Beach Resort & Spa hotel staan.  Over de rit kan ik weinig zeggen, want ik heb ze niet heel bewust meegemaakt.  Onze driver zet ons, uitzonderlijk welteverstaan, af aan ons hotel. Een fooi wordt met een brede glimlach aanvaard.  

Contrasten.

Je hebt ze in alle kleuren.   Amper 48 u geleden lagen we nog in een hangmat, opgespannen tussen twee bomen in een Thaise jungle.  Deze slaapplek is andere koek..  Nog voor onze chauffeur zijn minibusje in ‘P’ kan zetten,  trekken twee piccolo’s in uniform de rugzakken van ons lijf, , tegenstribbelen heeft geen zin.  Even later checken we in en drinken we een welkomstdrankje in de bar van het majestueuze hotel.  Vermits onze kamer nog niet klaar is, leggen we ons even aan één van de twee zwembaden.  Het duurt niet lang of we vallen in slaap op de zachte matras van het ligbedje.  Op de achtergrond priemen de alom bekende krijtrotsen van Krabi boven de blauwe zee.  Het witgele strand voor het hotel is uitnodigend. OK, als Khao Sok het paradijs was, is Ao Nang voor even ‘onze’ hemel.  Onze kamer heeft alvast voor één nacht een prachtig zeezicht (de andere nachten was de kamer jammer genoeg niet vrij) en as we speak zitten we op het terras naar de zonsondergang te kijken.  Op het strand, op 50 meter van ons terras, speelt en zingt een Thais trio de ene cover na de andere, terwijl de zon zachtjes verdwijnt in de zee.  We hebben een zalige dag gehad.  Heel even, zo’n 5 minuten denk ik, viel er wat regen uit de lucht, maar nog voor we ons daar druk over konden maken, scheen de zon alweer volop.  Een plonske  in het zwembad wordt voorafgegaan met een lunch aan de beach.  We besluiten meteen om dezelfde tafel te reserveren voor overmorgen.  We kopen ons ook een drankkaart van het hotel, want daarmee krijgen we een reductie van 30%. Voorwaarde is wel dat je minimum 3000 B inlegt, zo’n 75 euro.  Sabrina regelt dat allemaal en zegt dat we dat wel zullen spenderen de komende dagen.  Ik knik instemmend.  Ik heb al lang geleerd om niet te veel te protesteren als het over zulke zaken gaat.  Een Negroni, een glaasje prosecco worden met flair aangerukt, terwijl we aan het zwembad liggen.  Op die manier zal het vooruit gaan, maar goed, uit jullie reacties hebben we begrepen dat we moeten genieten en dat doen we dus ten volle.  Deze avond zullen we iets in de buurt eten.  Als morgen even mooi wordt dan vandaag, dan staan we er nog even goed op.  Het is duidelijk dat de laatste fase van onze vakantie in het teken zal staan van zon, zee en strand en alle andere geneugtes die jullie daarbij kunnen verzinnen.

X