Dag 11 - Mae Sariang naar Mae Hong Son

Beste vrienden, 

Eerder deze ochtend nemen we een eenvoudig ontbijt en vermits we enkel het hoogst noodzakelijke uit onze rugzakken hebben genomen, zijn we zeer snel ingepakt en uitgecheckt.  We zetten koers naar Mae Hong Son en het moet gezegd, de weg ernaar toe is gewoon weg ADEMBENEMEND mooi, maar zeer vermoeiend.   Als je je bedenkt dat de Mae Hong Son loop in totaal zo’n 1864 bochten heeft, dan weet je het wel.  Mijn bochtentechniek en APEX-shit heb ik voor dit jaar wel voldoende getraind en we zijn nog maar in de helft.

Na 40 minuten rijden en een bochtje of 564, al kan ik daar gerust een beetje naast zitten, wie kan dat wat schelen, navigeren we naar de Mae Hu Cave. Een totaal onbekende grot ten noorden van Mae Sariang , welke ook wel bekend staat als de Diamond Cave. We kopen een ticket (80 Baht pp) en in gebarentaal doet de man ons teken dat we dadelijk zullen instappen in de kofferbak van een 4x4 en zo naar de grot zullen worden gebracht.   Niet veel later is het zover en zullen we via smalle en vooral steile weggetjes de entree  bereiken. Met een groepje Thai en onder begeleiding van de gids verkennen we de grot, 120 meter diep en per abuis ontdekt in 1993,  Echt gaaf om te zien!   De hele grot was bezaaid met kristallen. Op de muur, het plafond, gewoon overal. Helaas mochten er geen foto’s gemaakt worden, waar we dan ook vierkant onze frak hebben aan geveegd.  Check it out.  

Even later rijden we door naar de Bua Tong Fields van Khun Yuam. Hier vind je op 1600 meter hoogte een zee aan wilde, gele zonnebloemen die in november op z’n allermooist zijn. Jammer, want daar waren we dus wat laat voor, niettemin waren de uitzichten van een schoonheid die amper met een pen te beschrijven valt, vandaar dat ik meteen ook verwijs naar de foto’s, die meestal door Sabrina worden gemaakt en geselecteerd.  Ook de Mae Surin waterval met een val van wel 80 meter, krijgt nog even een bezoekje.  Inkomprijs 200 Baht per persoon, wat behoorlijk is. Gelukkig hebben ze geen wisselgeld op een briefje van 1000 Baht, waardoor de prijs meteen met 50 % gereduceerd wordt.  Ne mens moet af en toe zijne plan kunnen trekken.  Onderweg moeten we regelmatig laveren tussen slapende honden, die zich weinig lijken aan te trekken van het verkeer.  Hetzelfde geldt voor de koeien, die voor onze neus de straat oversteken, terwijl ze ons herkauwend duidelijk lijken te maken dat zij hier eerst waren en we dus vooral niet te moeilijk moeten doen.

Wat een prachtige dag weeral.  Terwijl ik de laatste zinnen van dit verslag schrijf, kijk ik uit op enkele rijstvelden, terwijl ik in de verte een beekje hoor kabbelen.  De infinity pool is prachtig aangelegd en onze bungalow ligt midden in een jungle-achtig park, met tal van exotische flora.   Het Fern resort is FERM gevonden door Sabrina, dat moet gezegd. Ons hutje, want dat is de juiste naam, is eerder simpel, maar proper.  We hebben nog niet beslist waar we zullen eten.  In het resort of in Mae Hong Son zelf, zo’n 5 km verder.

Tot later!