Dag 9 - Merida

Amigos en amigas, 

Het tijdsverschil, het is me wat.  De dag is bij jullie al halfweg en die van ons moet nog beginnen.  We liggen nog letterlijk in ons bed (22/2 - 8u30) terwijl ik nadenk over wat 21/2 ons weer gebracht heeft….

Lees gerust verder……..

we zijn deze morgen goed aangekomen in Merida.  We zitten nu dus wat zuidelijker in Mexico en meteen in de hoofdstad van Yucatan. We zullen hier drie nachten verblijven. Merida voelt meteen wat meer aan als een échte stad. Drukker verkeer, sjiekere moderne winkels, grote statige gebouwen en bijna op elke hoek een politieagent.   We stappen van de bus rond 10u en het is weer bloedheet.  Ons hotelletje ligt zo’n 2,5 km verder in de richting van het centrum.  We vertikken het om een taxi te nemen, maar ik beklaag me dat eigenlijk al na 500 meter.  Ik zweer op mijn communiezieltje  dat ik nooit nog zo’n zware rugzak ga meepakken.  De trottoirs zijn bovendien vrij smal en we moeten uitkijken om niet door één of andere Pedro uit ons schoenen te worden gereden.  Maar goed, we arriveren in het zeer gezelllige boutique hotel dat luistert naar de al even leuke naam Santa Anna, verwijzend naar de wijk waarin het hotelletje gevestigd is. We worden zeer warm verwelkomd en kunnen nog net een laat ontbijt meepikken.  Onze kamer is zeer basic maar proper, we betalen slechts 86 euro voor 3 nachten. Het hotel heeft een zwembadje op een centrale binnenkoer met een zeer mooi aangelegde tuin.  We installeren ons en rusten even uit.  Want rusten, daar wordt ne mens niet moe van, dat is al meermaals bewezen.  In de late namiddag hebben we ‘t wel gehad met dat rusten en gaan we de stad wat verkennen.  We ontdekken vele leuke pleintjes met zeer knappe oude koloniale gebouwen, alsook spotten we enkele typische antiekzaken.  Het zal enkel bij kijken blijven, want ik ben niet van plan nog meer gewicht mee te zeulen.  Ook de zeer brede wandelboulevard Pasejo Montejo ontsnapt niet aan onze aandacht.  We zullen dit morgen allemaal wat meer in detail gaan bekijken.  We ontdekken “La Negrita Cantina” op de hoek van een kruispuntje niet ver van het centrum (J & N bedankt voor de tip !). Het café vooraan heeft zo’n typische saloondeur en er zit letterlijk niemand binnen.  Achteraan speelt een bandje op een gezellige maar drukke koer..  Het eten vinden we evenwel niet wauw en de Margarita die ik bestelde leek eerder een frisse limonade dan wat anders maar bon, de sfeer was wel oké.  Nadien wandelen we nog even door naar het stadscentrum, waar we getuige zijn van een gratis dansoptreden in folkloristische stijl, je kan dit ook Mexicaans volksdansen noemen begeleid door een live band.  Op zich wel mooi, maar na een haf uur folklore keren we terug naar ons hotel.  Morgen gaan we aan sightseeing doen!

Hasta la vista baby!