Dag 22 - Tulum

Beste vrienden, 

Na een lekkere pannekoek met koffie met daarbij wat versgesneden fruit,  fietsen we naar het strand.  Voor de laatste keer zal het witte zand van Playa Paraiso tussen onze  tenen kruipen en zullen we de warme bries over de lichtblauwe heldere zee voelen blazen, terwijl pelikanen en albatrossen een luchtballet dansen.  Ik word er zowaar lyrisch van.  Morgen is er uiteraard nog een dag en overmorgen ook, maar dan hebben we andere dingen gepland.  Het wordt dus een stranddag in onze geliefkoosde beachclub Cinco, waar ze ondertussen al een vlag hebben voorzien met onze namen op.  Over vlaggen gesproken.  Die van den Beerschot, dewelke eerder op een lafhartige manier werd gestolen door een Deurnese dievenbende is terug bij de rechtmatige eigenaars.  Wat de match zelf betreft zal mijn reactie even kort zijn als het dagverslag:  Ik heb de TV beelden van de beslissende fases laten analyseren door Juan en Lozano, mijn twee wereldvermaarde amigo’s van de VAR-Mexicano.  Ze zijn hier unaniem: “Te robaron” - vrij vertaald “jullie werden geflikt”.   Voor zoveel voetbalinzicht doe ik mijn sombrero af.  Andere meningen zijn zo relevant als een café zonder bier om van de natte worst nog maar te zwijgen.  We hebben onze dag er niet door laten vergallen, maar ik heb wel ZO hard gevloekt dat alle leguanen in de omgeving meteen onder ne steen zijn gekropen en er heel de dag zijn blijven zitten.   Maar het kan ook zijn dat dit laatste zich compleet in mijn eigenste fantasie afspeelt.  

Enfin, we zwemmen wat, we luisteren wat muziek en vallen in slaap, terwijl we genieten van het schitterende weer.  Wat doet ne mens anders als ‘em op strand zit?  Niet al te veel.  Enig schuldgevoel ontbreekt ons compleet.    De cocktails en lekkere snacks worden half liggend op het ligbedje gedegusteerd.  Rond 17u nemen we afscheid en zullen we onze fietsen verruilen voor een scooter.  Die hebben we deze avond al nodig, want we hebben immers (weer) gereserveerd in Mezannine, een zeer goed restaurantje, waarover het laatste woord nog niet  geschreven is.

De room is van de melk geschept, maar zolang de melk niet zuur is drinken we ‘t glas verder leeg.  

Tot morgen!