Dag 10 - Merida

Dag iedereen ,

de dagen vliegen hier voorbij alsof je naar een tekenfilm van Speedy Gonzalez kijkt, maar dat is dan ook de snelste muis van Mexico, dus die vergelijking gaat misschien niet helemaal op. De 10e dag van onze vakantie betekent zoveel als dat we nog lang niet in de helft zijn en meer is daar niet over te zeggen.

Na het ontbijt, flaneren we over de Pasejo Montejo.  We nemen foto’s van vele koloniale paleizen die vooral ingenomen zijn door finananciële instellingen.  De tuinen zijn meestal  enorm mooi onderhouden.  De palmbomen zijn hier immens en vormen een mooi contrast met de spierwitte of citroengele gevels in Spaanse bouwstijl.  We ontdekken ook een boom waaraan vruchten hangen, zo groot als een bowlingbal.  Yicarra, heten die dingen. Ze zijn oneetbaar maar worden leeggehaald om er uiteindelijk ander voedsel in te bewaren of uit te eten, aldus een lieve dame die tijd neemt om ons dit gebruik van de Maya’s uit te leggen.  We drinken een lekkere en niet dure Apérol Spritz in Casa Chica Bar op de Pasejo Montejo  (4 euro. nvr)   Later ontdekken we nog enkele antiekwinkels en gaan van het ene gezellige plein naar het andere. Op de Plaza Mayor worden we aangesproken door een kerel die werkt voor de toeristische dienst.  Hij wijst ons een winkel aan waar je or!ginele snuisterijen kan kopen van de Maya’s.  De staat Mexico geeft hen het pand en de opbrengst gaat rechtstreeks naar de Maya’s, althans dat is de uitleg.  We kopen er twee zeer mooie - in flashy kleuren beschilderde - doodshoofden.  De Mexicanen gaan op een andere manier om met de doden zoals wij dat gewend zijn, vandaar dat je hier heel wat zaken kan kopen die gelinkt zijn aan de dood.  Sabrina zal ook nog een designwinkel binnen lopen om er een potje met deksel en bijhorend lepeltje te kopen in “Crema Maya”, een typische steensoort van hier.  Het potje dient om pepers in te bewaren en past perfect in de collectie van de 16 serviezen, bordjes, potjes en wat weet ik allemaal nog, die er hebben voor gezorgd dat we recent een berging hebben moeten bijbouwen.  Het gewicht van het onding is ook niet min en het zal aldus niet in MIJN rugzak belanden, dat is zo zeker als wat.  We doen een lunchke en rusten in de late namiddag even uit aan het zwembad.  Er zijn jammer genoeg niet genoeg zeteltjes, maar dit lost zich gauw op.  Vanavond gaan we op zoek naar de Secret Bar, volgens insiders en ervaringsdeskundigen, zou dit een fenomeen zijn in Merida.  Wat we juist mogen verwachten weten we nu nog niet en het is ook niet zeker of we het wel mogen vertellen eens we het ontdekt hebben.  Tot later