Dag 17 - Tulum
Beste volgers,
terwijl de storm Eunice bij ons is gaan liggen, wat je niet kan zeggen van het Russisch-Oekraïens conflict en Simonneke van “Thuis” blijkbaar overspel zou gepleegd hebben, zijn we aangekomen in het mondaine Tulum. Je ziet, we volgen het belangrijkste wereldnieuws op de voet.
De busreis, die zowat 12 uur heeft geduurd, daar kan ik vrij kort over zijn: ik heb geen oog dichtgedaan en ik heb overal pijn, in tegenstelling tot mijn bevallige reispartner, die weer gelijk een marmot geslapen heeft.. Enfin, mijne osteopaat zal weten wat doen als ik terug ben.
Ons hotel is wel sjiek, naar Mexicaanse normen. Kingsize bed, grote kamer met zicht op het zwembadje, moderne badkamer. Het is de eerste keer dat we een kamer boeken, waarvan de kluis effectief werkt en waar een minibar staat mét inhoud. De prijs van het Elements Boutique hotel? Ongeveer 90 euro/nacht, inclusief ontbijt en dat is voor Tulum niet duur. Wat het ontbijt voorstelt, vertel ik later nog wel. Of misschien vertel ik het helemaal niet, ik weet het nog niet goed. Tenzij iemand het leuk vindt om te lezen dat het ontbijt plaatsvindt op het rooftop terras en dat er koffie zal zijn en ook eieren, meestal gebakken maar geroerd kan ook. Ik zeg maar wat. Enfin, wat die beschrijving betreft, daar zal ik nog over nadenken. Ik heb al meer onbenulligheden geschreven deze reis dus een gedetailleerde beschrijving van de eerste maaltijd van dag 18 kan daar misschien ook nog wel bij. We gaan het zien. Of niet.
We rusten wat uit aan het zwembad en checken de omgeving. Nadien huren we een fiets en vergroten onze straal. We rijden meteen naar Playa Paraiso en zoals je al kan vermoeden komen we daar terecht op een klein stukje paradijs. Wel een drukbevolkt paradijs, maar de blauwe zee, de witte stranden, de pelikanen en albatrossen maken het samen met de palmbomen helemaal af. We kiezen (op aanraden van J&N) voor de beachclub CINCO. Het systeem is simpel, je boekt als het ware ligbedjes en de geldsom die je hiervoor betaalt mag je aan eten en drinken spenderen. Bij Cinco ligt die “minimum spend” betrekkelijk laag en gelet op het feit dat we er pas om 14u30 arriveren worden we geacht om 500 pesos te spenderen (zo’n 23 euro). Voor een drankje en een hapje ben je al snel aan dat bedrag, dus OK. Languit liggen we naar de zee te turen, zij een glas rosé, ik een Corona. De nachos met guacamole laten we ook nog aanrukken. Dat dit niet meteen de goedkoopste kant van Mexico is, is een understatement. Maar we hebben vanaf morgen nog exact 7 dagen en daar gaan we ten volle van genieten. Er is hier ook vanalles te doen zoals snorkelen, zeilen en zwemmen met schildpadden. Ondertussen zijn we van ‘t strand geraakt en terwijl Sabrina doucht bedenk ik me in welk restaurant we nu weer zullen gaan eten. Tot morgen!
