Dag 4 - Avond in Ayuthaya

We gaan met de tuk tuk naar een iets beter restaurant, genaamd Sala.  Het eten is er naar Thaise maatstaven eerder gewoon en té duur.  Maar het zicht dat we vanop het terras hebben is gewoonweg F A N T A S T I S C H. We voegen enkele foto's ter illustratie.  De manier waarop we dan terug naar onze guesthouse geraken is eigenlijk hilarisch.  We komen buiten uit het restaurant en er is geen tuk tuk te bespeuren, taxi's al evenmin.  Het is doods en stil op de anders zo drukke straten. Wandelen dan maar en aarzelend steken we ons duimpje op.  Ik word onderweg nog even aangevallen door een loslopende hond en in ne reflex ga ik rug aan rug staan met Sabrina en zij besterft het bijna van 't lachen als ze me vraagt waarom ik, waarschijnlijk vanuit aangekweekt instinct, naar mijn vuurwapen grijp dat ik niet bij heb.....Man, man......Het duurt niet lang of we krijgen een lift van een jeep met laadbak. In de jeep zitten drie volwassenen mannen, 2 vrouwen én drie kleine kinderen.  In de laadbak ligt een bromfiets maar er is nog wel wat plaats over.  Vanachter in de bak dan maar.  De jeep vertrekt en de laadklep waar we ons aan vasthouden schiet los, waardoor Sabrina bijna uit de jeep wordt geslingerd.  We lachen ons een breuk.  Via een hele omweg worden we afgezet aan onze guesthouse.  We besluiten om die brave mensen te betalen voor de rit.  Dit blijkt ni zo simpel.  Sabrina moet echt bijna ambras maken opdat ze ons geld zouden aanvaarden. Het is onvoorstelbaar hoe vriendelijk deze mensen zijn. We krijgen een lesje in nederigheid en eenvoud...  

Slaapwel