Dag 14: Kep naar Bangkok

Dag beste vrienden,

deze morgen staan we zeeeer vroeg op, want de bus vertrekt om 7u45 vanuit Kep en zal ons naar Phnom Penh brengen.  Als we de gordijnen van onze kamer opzij schuiven, worden we verwelkomd door een prachtig zonsopgang.  Ne mens zou er meteen lyrisch van worden. Onze ingepakte rugzakken worden aan de balie gedropt en snel gaan we iets eten.  Nadien checken we uit en tuffen we richting busstation.  Op de tuk-tuk van het hotel staat letterlijk ‘limousine’.  We arriveren dus in stijl op het centrale plein van Kep.  Na even wachten blijkt er een probleem te zijn.  De verwachte bus is er niet en we zullen per minivan naar Kampot rijden, om daar over te stappen in de reisbus.  Alleen, zo’n minivan biedt plaats voor 11 personen (chauffeur incl) en we zijn met 13... You guessed it folks, .... hier gaan we weer.....het wordt weer stapelen geblazen.  Sabrina en ik nemen het zeker voor het onzeker en we zorgen ervoor dat we al eerste achteraan zitten. Na ons jeep-avontuur weten we wel beter.  

Na een busit van zo’n 4 uur komen we aan in Phnom Penh AIrport.  De aandachtige lezer weet dat deze rit niet van de poes is.  De buschauffeur neemt dikwijls onnodige risico’s als hij weer een inhaalmaneuver inzet, maar vooral de kwaliteit van de weg is werkelijk onvoorstelbaar.  We worden van links naar rechts geschud en op sommige momenten lijkt het alsof we een aanrijding hebben als de bus herhaaldelijke malen een noodstop maakt.  Uiteindelijk komen we aan op de luchthaven, waar we nog even tijd hebben op ons gemak iets te eten.  Voldaan gaan we op een zetel zitten en bekijken we de mensen.  Vooral de groepen Chinezen trekken onze aandacht.  Volgens mij zijn die mensen opgegroeid met het kudde/volg-systeem en als je ze zou vragen om allemaal op 1 been te gaan staan, dan zouden ze het nog doen ook, zonder een vraag te stellen.  

Onze vlucht verloopt goed. Kort maar goed.  Bangkok Airways behoort tot Thai Airways en is een zeer degelijke maatschappij.  Op 1,5 uur vliegen krijgen we zelfs eten en drinken (incl. Wijn). ‘O Leary aka ‘de gierige CEO van Ryanair’: eat this !

Blij dat we in Bangkok zijn nemen we een taxi naar het hotel en krijgen er mits een zeer minieme surplus een upgrade naar een executive room.  Ik ga het kort beschrijven: we hebben toegang tot de executive lounge, wat betekent dat we tussen 17u en 20u zoveel mogen eten én drinken als we kunnen/willen.  Het is 19u10.....

Ik ga écht niet opsommen wat we in die 50 minuten allemaal achterover gespeeld hebben, maar laat me zeggen dat ik nog maar amper besef of ik op een AZERTY of een QWERTY toetsenbord aan het typen ben...      Begrijpen jullie wat ik bedoel????

Ze gaan aan ons weeral geen winst maken wat die executive-dinges betreft.  Champagne, aperol, hapjes, warme maaltijden, wijn, bier, ......enz......

Wat een feest zeg.

We sluiten de avond af op het dakterras, waar we zoals een Romeinse keizer en keizerin, languit op loungebedden aan het zwembad, een laatste apérol nuttigen.  Mijn keizerin is moe en we gaan slapen, want morgen vroeg ontvangen we de 2 youngsters.  Als ze dit hotel zien, dan denk ik dat ze niet goed gaan weten wat hun overkomen is.

Slaapwel!