Dag 23: Koh Lanta

Beste lezers, 

na het gebruikelijke luxe-ontbijt en de verplichte tandenpoets, springen we op onze Honda’s en rijden we richting het oude stadsgedeelte van Koh Lanta. De weg ernaar toe is prachtig.  Licht heuvelachtig en jungle, jungle en nog eens jungle aan beide kanten.  Soms komen we een woning of iets wat daarvoor moet doorgaan tegen, maar verder niets.

Koh Lanta - Old Town is in feite 1 langgerekte straat met bars, restaurants en souvenirwinkeltjes.  De restaurants aan één zijde hebben meestal een zeer groot terras met zicht op de Adamanse zee.  Het is weer zeer warm en we drinken iets op één van die terassen.  Jordy en Kirsten nemen een cocktail....het is 11 uur ‘s morgens..... Tot daar reikt ons ouderlijk gezag...Ik houd het op een milkshake en Sabrina neemt een colaatje. We kuieren even rond en stellen vast dat er niet zoveel te zien is.  De straat zelf doet me wat denken aan die typische straatjes die je wel eens ziet opduiken in de spaghettiwesterns met muziek van Ennio Morricone.  Toeval of niet maar één bepaalde bar heeft hier handig op ingespeeld en heeft het uitzicht van een saloon met bijhorende zwenkdeuren.

Rond 13 uur keren we terug naar het hotel waar we genieten van het zwembad, de zee, schelpjes rapen én waar ik het laatste hoofdstuk van mijn Brusselmans kan uitlezen.  Enfin...

Later op de avond gaan we met een taxi naar Saladan, waar ze een nightmarket hebben.  De reden waarom we niet met onze scooters gaan is simpel....het dondert en bliksemt en ze voorspellen onweer. 17 km is net iets te ver om dat risico te nemen.  We doen een rondgang in de typische shops en ik vind enkele leuke T shirts.  Ook Kirsten en Jordy vinden hun gading en zoals dat meestal is, koopt Sabrina niets en keren Kirsten, Jordy en ikzelf terug naar het hotel met aan elke hand een plastic zak.  Nadat we iets gegeten hebben, komt onze taxi ons keurig ophalen.  In het restaurant zit een koppel Britten met hun schattig zoontje. Zij verblijven in hetzelfde hotel als wij en we zien hen even later op straat discussiëren met enkele taxichauffeurs.  Sabrina draagt me op om die brave mensen aan te spreken waarop we ze gratis en voor niks meenemen.  Onze plek in de hemel is hierbij weeral verdiend.  Onderweg hebben we een leuke babbel over voetbal. Als we hem zeggen van welke stad we komen, vraagt hij meteen of we dat ploegske uit Deurne-Noord kennen.  Gelukkig is de rit naar het hotel nét lang genoeg om hem zeer duidelijk uit te leggen dat er wel degelijk twee voetbalploegen in Antwerpen bestaan.....  HIj begrijpt meteen wat ik bedoel....

Morgen worden we om 9u opgepikt op het strand van het hotel. Met een speedboot zullen we de eilanden Koh Rok en Koh Ha bezoeken.  We gaan een laatste maal snorkelen!

Tot gauw!