Dag 19 - Pai (Thailand)

Vandaag hebben we iets langer geslapen dan normaal.  We voelen aan alles dat we stillaan uitgeruster geraken....  Ik ben samen met Sabrina het laatst nieuwe boek van Jef Vermassen 'Meester, ik heb geen tranen meer', aan het verslinden.  Inhoudelijk een zeer sterk en leerrijk werk, dat uiteraard nauw aansluit met ons job.  De makelij van de kaft heeft er echter voor gezorgd dat de pagina's loskomen, wat dus maakt dat ik het door mij gelezen gedeelte kan doorgeven aan mijn eega.... """Elk nadeil HEP  z'n voordeil""", zou wijlen Johan Cruyff zeggen.

We zijn bijna door onze propere kleren heen, dus dat probleem moeten we ook even oplossen..  Zoals sommige van julie reeds vorig jaar gelezen hebben, kan je hier je vuile was laten doen door 'locals'.  De waszak wordt letterlijk gewogen en je betaalt  per gewicht.  Sommige van de locals hebben een handeltje opgestart, waaronder dus de lieve 'mama laundry'.  Ze ging gewillig mee op de foto....Zoals in het vorig verslag reeds vermeld, rijden we met onze scooter naar een zwembadje hier verderop. Als we ons brommertje willen parkeren onder een boom, worden we in het Thais gewaarschuwd voor wat er boven in de boom hangt.. Een reusachtige bijennest.  We parkeren dan maar iets verderop.  Een paar minuten later liggen we plat op onze buik tussen de youngsters op een grasveldje, naast een 25 m zwemkuip. Op de achtergrond klinken de Dire Straits en Bob Dylan.... De muziek, het eten en de bijhorende lazy & chill ambiance hebben als gevolg dat vooral ik me zo'n 20 jaar jonger voel.....Als je, net zoals ik, het geluk hebt om een knappe, jongere vrouw aan je zijde te hebben, is dat handig!  

Rond 17u rijden we verder naar de White Buddha en de Wat Mae Yen pagode.  We parkeren onze brommer aan de voet van de berg en dienen nog een 'kleine' beklimming van zo'n 300 treden te doen vooraleer we kunnen genieten van de zonsondergang, terwijl de 25 meter hoge Boedha ons in onze rug in 't oog houdt.  Het prachtige zicht over de vallei, terwijl de zon langzaam verdwijnt achter de bergrand, doet ons beseffen dat de dag weer razendsnel voorbij is gegaan.  Aangekomen in onze resort, drinken we een gin-tonic.  Na den apéro eten we wederom zeer lekker.  We kennen ondertussen de betere eetplekken.  Ik speel met enkele locals nog een spelletje biljart.  Het is de derde maal dat we in dit cafeétje komen. Ik word er meteen geknuffeld door enkele Thaise rastamannen.  Met knuffelen, bedoel ik dus écht knuffelen, in de zin van lijfelijk vastgrijpen en zo. Ik ben zogezegd hunne beste maat, maar........Man, wat ne stank ! Sympathieke gasten , dat wel ..........Bon, na enkele spelletjes sluiten we de avond af.  Ik tracht samen met mijn Sabrina een filmke te zien en net zoals vele avonden, haal ik het einde niet en moet ik de dag nadien vragen hoe het verhaal verliep..... Slaapwel.