Dag 14 - Drijvende markt van Can Tho - Retour naar Ho Chi Minhstad (Saigon)

Zoals voorspeld deed het vanmorgen pijn toen de wekker om 5u afliep.  Onze gids Dong staat ons keurig op te wachten in de lobby van het hotel.  Van daaruit wandelen met ons drietjes door de hoofdstraat van Can Tho. Enkele handelaars zijn al druk in de weer om hun winkels open te doen...(slapen die gasten ooit wel eens ????)  Aan de kaai worden we tegemoet gelopen door een man, die onze bootman blijkt te zijn.  We kruipen aan boord en na een halfuurtje varen, komt de drijvende markt in zicht.  Het is in feite simpel, nl. elke handelaar heeft een boot met koopwaar.  Om te laten zien wat hij juist verkoopt die dag, hangt hij één exemplaar aan een vlaggemast. We zien dus boten met ajuien, ananas, meloenen  enz.  De 'markt' is ook nog eens verdeeld in secties, waardoor de boten per fruit en/of groentesoort bijeen liggen in het midden van de Mekong rivier.  Kleinere bootjes cirkelen erom  heen en kopen op hun beurt bepaalde zaken aan om ze verder aan de man te kunnen brengen.  Groothandel en kleinhandel dus. De vroegmarkt maar dan op 't water.   Terwijl het stillaan begint te schemeren, maken we een rondje. We klimmen op een bepaald moment op een ananasboot om alvast de nodige vitaminen op te doen.  Een beetje later varen we terug en na het ontbijt in het hotel, doen Sabrina en ik nog even aan sightseeing in Can Tho.  We ontdekken een Boedhistische pagode in Cambodjaanse bouwstijl en ik heb er een praatje met een vriendelijke monnik.  Die mannen herkennen toch meteen een brave en eerlijke ziel als ze er ene tegenkomen, nietwaar ?  Bon, na het uitchecken rijden we terug naar Saigon.  Onze gids loodst ons nog naar een voortreffelijk restaurant waar we Pho zullen eten (Vietnamese soep) en nadien nemen we afscheid.   We worden gedropt in ons hotel in district 1 in Lethanton.  Onze verbazing is groot als we zien dat de inkom van het hotel in feite een nagelstudio/voetmassagesalon is.  Terwijl er zo'n 12 mensen met hun voeten in een voetbadje zitten en er andere worden gemasseerd, staan wij daar met onze rugzakken naar mekaar te gapen en we weten niet goed of we nu in de lach moeten schieten of heel hard moeten gaan lopen.  Als we dan nog eens te woord worden gestaan door een Vietnamees met keurig gelakte nagels, pis ik bijna in mijn broek.......Hilarisch....We worden uiteindeljik naar de lift van het hotel geleid en passeren eerst een boel voeten en tenen.....  We worden er meteen op attent gemaakt dat we maar 1 nacht in het hotel zullen kunnen verblijven.  Ze hebben problemen met de "Inffrra ssstru ctuur" (cfr. DDT) en bieden ons voor de eerste nacht alvast de "Swiss"- room aan ipv een normale kamer.  Ik snap eerst niet zo goed wat ze willen zeggen...Tot driemaal toe wordt het woord herhaald "Swiss" room, sir !  (Ik moet meteen aan een collega denken, maar die kan er onmogelijk iets mee te maken hebben). Aaah, de suite !!!!  We krijgen wederom een suite en opnieuw moet dit met een dikke korrel zout genomen worden.  Terwijl ik in het ligbad sta te douchen, zie ik het water letterlijk vanonder het bad lopen. Gelukkig hebben ze nog aan een afloop gedacht, zoniet  stond heel de badkamer onder water.  We krijgen de 2e nacht terugbetaald en boeken snel een hotelletje achter de hoek.

We gaan op ontdekking in de wijk en bezoeken het Paleis van de Eénmaking (echt indrukwekkend - helemaal ingericht in de stijl van de jaren 60)....We lopen verder naar het postgebouw (knap !!!) en de Notre Dame van Saigon (iets minder knap).  Dan komen we uiteindelijk tot bij het befaamde REXhotel, waar we iets drinken op het dakterras.  Fenomenaal zicht en het hotel zélf ademt ook één en al geschiedenis uit.  We hopen dat diegene die ons op 't gedacht heeft gebracht om er iets te gaan drinken, ook bijdraagt in de rekening, want die was niet meer zoals in 1995.... Amai mijne frak, Nonkel Ho zou zich in zijn graf omdraaien....... Pokkeduur, maar misschien wel de eerste en de laatste keer.......'s Avonds eten we een lekkere pizza en het is inmiddels weer 23u40 als ik dit verslag afsluit. Morgen wordt onze laatste échte dag in Viëtnam.  Wat er vanaf vrijdag zal gebeuren verklappen we nog niet.  (Met het kaske van de digicorder vooruitkijken, zal in dit geval niet kunnen.....

Morgen meer ......