Dag 5 - transfer Hanoi - Sa Pa

Deze morgen stonden we rond 7 uur gepakt en gezakt te wachten op onze minibus naar Sa Pa (400 km noordelijker tegen de Chinese grens) toen er twee straatverkoopsters het op mij gemunt hadden.  De één wou me koffiekoeken verkopen, terwijl de ander een fles water bij had.  De twee dames begonnen te bekvechten maar daar had ik zo vroeg op de dag écht geen zin in.  Vanuit een zekere vorm van compassie, besloot ik dan maar om van elke madam iets te kopen.  Hun dankbaarheid was er niet groter om... Sabrina vond dat ik me wéér had laten doen.  Ze had wellicht gelijk.....De rit naa Sapa deden we samen met 2 vriendelijke Kroaten in een VIP minibusje.  Lederen zetels helemaal plat gelegd en heel de tijd videoclips met muziek uit de jaren 80 en 90.  Ik voelde me terug 16 jaar, toen MTV bij ons doorbrak....Vanwege een overschot aan plaats, konden we allebei ook wat bijslapen.  Op zo'n 10 kilometer van onze eindbestemming, kon ik al een eerste impressie krijgen van wat deze streek te bieden heeft.  Het landschap is echt zeer mooi (foto's volgen later). We zien voor de eerste keer een blauwe hemel en de zon priemt in onze ogen.  Het is zo'n 20 graden...Zalig.... Als je weet dat we tot hiertoe alleen nog maar grijze lucht hebben gezien.  Het valt ons meteen op hoe eenvoudig de mensen hier leven.  Het is wederom een ware cultuurshock.  In de kraampjes ligt een afgehakte kop van een everzwijn en een beetje verder hangen geiten leeg te bloeden.  Even denken we dat we een hond aan 't spit zien hangen, maar het bleek een zwijntje te zijn.....De mensen leven hier ook constant op de grond. 

Ons hotel is basic maar we worden zeer vriendelijk onthaald met warme thee. Het heeft wél een kleine fitnessruimte en het voetbalstadion van Sa Pa is op wandelafstand.......  Sa Pa kan je vergelijken met een een klassiek bergdorpje, maar dan zonder Zwitsers of Oostenrijkers.  Er is ook niet zo veel te zien. Het moet het hebben van zijn vergezichten en landschappen....Zoals ik zonet zei, die zijn adembenemend mooi !

Beste lezers, ik schrijf dit verslag terwijl ik met mijn Sabrina op een "elektrieken deken" lig. Het hotel geeft zicht op de prachtige bergen, maar de kamer is helaas niet verwarmd.  "No ploblem Sil, we aaf elektlik blanket.."  Het is hier 's avonds ook gewoonweg koud en toen we naar 't restaurantje liepen zagen we geen meter voor ons ogen vanwege de mist.  Het eten is hier niet bijzonder en naar Viëtnamese maatstaven vrij duur.    Benieuwd wat ze ons morgenvroeg bij het ontbijt zullen voorschotelen.  We zijn de enige gasten in het hotel dus er zal wel genoeg zijn.....  

Morgen zal ons gids ons oppikken dan begin het avontuur pas.  We zullen dan 3 dagen doorbrengen tussen de bergstammen, inclusief overnachting.....

Slaapwel!