Dag 6 - Sa Pa trekking and homestay

16 januari 2018 - Sa Pa, Vietnam

Ook al omdat het té heet werd en vooral uit veiligheid hebben we ons elentrieken deken maar op tijd af gezet.  Na een deugdoende nacht moesten we de 'staff' zelf uit bed zetten om ons ontbijt op tafel te krijgen...  Een tikkeneike en 2 toastjes met wat thee, that's it.  Voor 18 euro/nacht mag je natuurlijk niet té veeleisend zijn.  Om 8 uur stond Su linh ons op te wachten. Zij behoort tot de 'flower mong' en draagt dus een kleurrijke haardoek.  Ze meet 1m50 en is gekleed in traditionele klederdracht.  Ze doet dat niet voor de 'show' want alle vrouwen die we gezien hebben gaan gelijkaardig gekleed.  Met onze driver rijden we door de bergen en bezoeken de Coc Ly Market.  Dit is een lokale markt waar vooral de Mong People hun handelswaren trachten aan de man te brengen.  Er worden ook buffels verkocht en je kan er je haar laten knippen.  Indrukwekkende belevenis.  Er zijn nauwelijks andere toeristen en we vallen dus goed op.  We worden al snel aangeklampt door jonge verkoopsters maar we kunnen ze telkens vriendelijk afwimpelen.  Na een uurtje hebben we voldoende gezien en nemen we een bootje op de Rode rivier.   De driver zal ons op een bepaald punt terug oppikken.  Samen met onze gids, die deze boottrip nooit eerder deed, varen we de rivier af en doorkruisen het mooie landschap.  We nemen lunch in een lokaal restaurantje en rijden verder tot aan de Blauwe rivier die de natuurlijke grens vormt met China.  We zien handelaren met hun brommers volgestouwd de brug van China naar Viëtnam rijden.  Ze zullen het goedkoop aangekocht koopwaar, voor het dubbele verkopen.  Om 17u arriveren we in 'the homestay' - zeg maar gerust boerderij waar we zullen eten en overnachten.  We krijgen de keuken en de badkamer te zien alsook de slaaphut vanwaar ik momenteel mijn verslag aan het typen ben.  Er is electriciteit en er wordt elke dag gekookt op een houtvuur.  Verder is via een electrische boiler wél warm water, maar daarmee is alles gezegd.  Pure betonnen vloer, elke vorm van isolatie is gewoonweg niet aanwezig. Dit is alsof je in een teletijdsmachine stapt en uitstapt begin 1900.......   We maken kennis met drie Duitsers, die net als wij gekozen hebben voor dezelfde accomodatie.  Terwijl we aan de praat geraken, komt er plotseling een koe binnengewandeld.  Achter het huis horen we enkele varkens knorren, enkele katten en honden lopen kris kras binnen en buiten.  Onvoorstelbaar wat we hier meemaken, maar wél een bewustmaking van welke luxe we ons kunnen en vooral willen veroorloven...We eten allemaal samen aan één tafel, enkel de 5 kinderen van het gezin nemen plaats in de keuken.  De tafel staat werkelijk vol met eten. Sommige zaken, zoals de kop en poten,van van wat de dag voordien nog de huiskip was, laten we vriendelijk aan ons voorbij gaan, maar al bij al viel 't nog beter mee dan we verwacht hadden.  We maken kennis met de housemade rijstwijn.  Na het eten spelen we nog een drankspelletje, waarbij het de bedoeling is om te vermijden dat je een glaasje rijstwijn ad fundum moet opdrinken.  Hiervoor moet je een opgegooid kippepootje laten omflippen.  Het resultaat is uiteindelijk dat iedereen drinkt en we op een bepaald moment besluiten dat 'zingen'  ook is toegestaan.  Ik ga de details besparen maar het was op een bepaald moment 'enough'.  Om 9u gaan we allemaal naar onze 'slaapkamer' want morgen wordt een zware trekking -dag.

Oh ja, in al deze eenvoud nog wel even mee geven dat ze in deze boerderij perfect werkende WIFI hebben ....Over contrasten gesproken.....

Sabrina en ikzelf kijken enorm uit naar de eerste momentwaarop we ons lange broeken, fleece en jas zullen kunnen wisselen voor slippers een T shirt en een korte broek.......Volgens de meteo komt hier momenteel maar 1 land voor in aanmerking en het is niet Viëtnem noch Cambodia.  On verra.

Foto’s